حسینعلی قاسمی

در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف کروم پیکولینات، برعملکرد، کیفیت تخم و فراسنجه‎های خونی در بلدرچین‎های تخمگذار در اواخر دوره تولید مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش از 600 قطعه بلدرچین ژاپنی تخمگذار در سن 10 هفتگی و در قالب طرح کاملاً تصادفی با آنالیز تکرار شده در زمان، شامل 5 تیمار و 4 تکرار (30 پرنده در هر تکرار) استفاده شد. تیمارهای مختلف آزمایشی شامل: تیمار 1- جیره پایه، تیمار 2- جیره پایه همراه با سطح کروم 4/0 میلی‎گرم بر کیلوگرم تیمار 3- جیره پایه همراه با سطح 8/0 میلی‎گرم بر کیلوگرم، تیمار 4- جیره پایه همراه با سطح 2/1 میلی‎گرم بر کیلوگرم تیمار 5- جیره پایه همراه با سطح 6/1 میلی‎گرم بر کیلوگرم بودند. در مورد صفات عملکردی و کیفیت تخم بلدرچین که چند بار در طول آزمایش (4 دوره دو هفته-ای) اندازه گیری شدند آنالیز به صورت تکرار شده در زمان انجام گرفت. مقایسه درصد تولید و ضریب تبدیل غذایی یک کیلو تخم، بین تیمارهای مختلف آزمایشی نشان داد که سطوح مختلف کروم پیکولینات مورد استفاده تاثیر معنی‎داری بر این صفت داشت و بهترین مقدار این دو صفت در سطح 4/1 میلی‎گرم در کیلوگرم کروم مشاهده شد. سطوح مختلف کروم پیکولینات مورد استفاده تاثیر معنی‎داری بر وزن تخم تولیدی در طول آزمایش داشت، همچنین اثر زمان بر وزن تخم تولیدی معنی‎دار بود و با افزایش زمان وزن تخم تولیدی افزایش یافت (05/0>p). در مورد صفات کیفیت تخم شامل وزن سفیده، وزن زرده، ارتفاع سفیده، واحد هاو، ضخامت پوسته، و وزن پوسته نشان داده شد که سطوح کروم پیکولینات مورد استفاده در این تحقیق تاثیر مثبت یا منفی بر این صفات نداشته است. در مورد فراسنجه هایی مثل کلسترول، تری‎گلیسیرید و کلسترول با وزن مولکولی بسیار پایین سرم، میزان AST و ALT سرم در بلدرچین‎ها بین تیمارهای مختلف آزمایشی تفاوت معنی‎داری مشاهده نشد. می‎توان بیان کرد که افزودن سطوح مختلف کروم پیکولینات در سطح 4/1 و 6/1 میلی‎گرم در کیلوگرم به جیره بلدرچین‎های تخمگذار در دوره تولید می‎تواند تاثیر مثبتی بر درصد تولید، ضریب تبدیل و وزن تخم بلدرچین ها داشته باشد.