استفاده از نقاب یا پرسونا در شعر یکی از شگردهای نوین ادبیات معاصر است؛ شاعر معاصر به دلایلی همچون: ایجاد ابهام در کلام و تلذذ ادبی بیشتر برای مخاطب و یا فضای بسته اجتماعی و سیاسی زمانه خود از نقاب‌ها استفاده می‌کند؛ بدین‌گونه که وی با هم‌ذات پنداری با شخصیت سرشناس تاریخی، اساطیری، دینی و یا فولکلوریک که برگزیده است به شرح عواطف، احساسات و اندیشه خود می‌پردازد و با استفاده از شگرد نقاب سخنان خود را از زبان شخص دیگری به مخاطب انتقال می‌دهد.
