1403/08/10
غلامرضا نبیونی

غلامرضا نبیونی

مرتبه علمی: استاد
ارکید: https://orcid.org/0000-0001-8703-9693
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 6602215199
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: دانشگاه اراک، گروه فیزیک
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
آشکارسازی گاز سمی آمونیاک توسط نانو کامپوزیت های تهیه شده با زمینه اکسید گرافن
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
حسگر، اکسید گرافن ، روش هامرز اصلاح شده و پیشرفته، گاز آمونیاک
سال 1400
پژوهشگران غلامرضا نبیونی(استاد راهنما)، منیژه منتظری(دانشجو)

چکیده

در دنیای امروز، فناوری تأثیرزیادی بر بهبود کیفیت زندگی و توانمند سازی،کاهش شکاف های اجتماعی و مراقبت از محیط زیست، پایدار دارد لذا در هر کشوری، پژوهشگر در حوزه فناوری ونوآوری به حمایت مسئولانه نیازمند است. فناوری وابسته به زمان و بسیار پر شتاب است. هر فناوری برای جذب در جامعه زمانی معین دارد؛ چرا که فناوری ها چرخه عمر دارند و این چرخه عمر یعنی تنها زمانی محدود، از تولد تا مرگ فناوری، زمان بهره گیری مستقیم از آن فناوری است و عدم بهره گیری از آن فناوری نه تنها کاهش کیفیت زندگی را به همراه دارد، بلکه فرصت مشارکت در ساخت فناوری جایگزین (تازه متولد شده که جانشین فناوری قدیمی تر شده است) را از بین می برد. در همین راستا (سعی بر آن است) و با توجه به رشد سریع فناوری حسگرها در این پژوهش به حسگرهای الکترونیکی پایدار، حساس و ساده که بتواند مقادیر بسیار کم از گازهای سمی خورنده را در مکان های صنعتی و خانگی شناسایی کند، پرداخته شده است. گازسمی آمونیاک تشکیل شده از هیدروژن و نیتروژن که هر دو فراوانی زیادی در آب و هوا دارند وتولید آن در صنعت جهت سوخت سبز رو به افزایش است؛ یک گاز مهم در جهان است و همین طورکشف دنیای نانو مواد کربنی و گونه های کربن با ویژگی های منحصر به فرد وعالی و اکسید گرافن که از طریق کنترل مناسب پارامترهای لایه نشانی و احیای لایه هایش می توان آن را به صورت عایق، نیمه رسانا (با گاف انرژی قابل تنظیم، ) یا نیمه فلز ساخت؛ ویژگی سطح بالا وگروه های عاملی اکسیژن دار اکسید گرافن را به عنوان یک نانو ماده فوق ستاره با خواص متنوع تبدیل کرده است و افق های جدیدی را رو به آینده ای بهتر برای بشریت گشوده است. در این پژوهش با روش هامرز اصلاح شده و هامرز پیشرفته با تغییراتی در جهت هم راستا شدن با امکانات آزمایشگاهی موجود اکسید گرافن ساخته شد، اسید نیتریک که بازده کاررا بالا می برد و اکسیژن رسانی به سطح لایه ها را آسان می کرد به علت تولید گازهای سمی درواکنش و همینطور امکان نشستن NO2 روی اتم های کربن، از فرایند حذف شد و در مرحله نهایی ساخت اکسید گرافن، با دمیدن هوا (یک پنکه کوچک) دربالون حاوی، محلول در حال ساخت، تلاش شد؛ گروه های عاملی و به خصوص تعداد اکسیژن های روی سطح لایه گرافیت افزایش و فاصله صفحات تا حد امکان از هم بیشتر شود وبه اصطلاح علمی تر پیوندهایπ بیشتری در واکنش از سطح گرا