پژوهش حاضر با هدف «شناسایی و سطحبندی موانع شکلگیری گردشگری علمی در نظام آموزش عالی عراق با استفاده از رویکرد مدلسازی ساختاری تفسیری» انجام شد. روش پژوهش، مطالعه موردی از نوع مدلسازی بود. جامعهی آماری پژوهش، خبرگان آشنا به حوزه گردشگری علمی شامل اعضای هیأت علمی دانشگاههای عراق بودند که به صورت نمونهگیری هدفمند 28 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع-آوری اطلاعات شامل اسناد، مصاحبه و پرسشنامه محققساخته بود و برای تجزیه و تحلیل دادهها از تکنیک مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که 9 عامل به عنوان موانع عدم توسعه گردشگری علمی در آموزش عالی در عراق نقش ایفا میکنند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که در بین این عوامل عدم تبادلات سیاسی پویا با کشورهای توسعه یافته به عنوان زیر بنایی تر عامل ایفای نقش میکند همچنین سطح پایین دانشگاه های عراق در رنکینت های بین المللی، عدم وجود زیرساخت های و امکانات مورد نیاز، عدم تسهیل فرایند پذیرش دانشجو در ابعاد سیاسی و اداری، عدم وجود سیاستگذاریهای منسجم در سطح کلان ملی در تعاملات دانشگاهی، عدم و جود ساختار پویا و پذیرنده در آموزش عالی عراق، عدم وجود احساس امنیت در ابعاد اجتماعی، امنیتی و سیاسی برای دانشجویان خارجی به عنوان موانع مهم زیر بنایی ایفای نقش می کند. همچنین برنامه های درسی محلی و بومی، عدم وجود جاذبه های کافی دانشگاه ها عراق در سطح جهانی به عنوان موانع روبنایی و به عبارتی به عنوان پیامد های عوامل زیر بنایی قبلی مشخص شدند