هدف اصلی این پژوهش واکاوی رابطه ی بین سرمایه روان شناختی با گرایش به خوداشتغالی دانشجویان کشاورزی دانشگاه اراک بود. این تحقیق از نوع پژوهش کمی و در عین حال توصیفی-همبستگی است که با بهره گیری از شیوه پیمایش انجام شده است. جامعه ی آماری تحقیق را 400 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه اراک تشکیل دادند که نمونه ای به حجم 115 نفر با استفاده از نرم افزار SPSS Sample Power و روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه با نظرسنجی از متخصصان و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ تعیین شد که برای تمامی بخش های پرسشنامه، مقدار ضریب آلفا بالاتر از 0/8 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از دو نرم افزار SPSS و AMOS بهره گرفته شد. بر پایه یافته های پژوهش سرمایه روان شناختی بیشتر دانشجویان بالا و گرایش به خوداشتغالی آنان متوسط بود. نتیجه ی مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد بین سرمایه روان شناختی با گرایش به خوداشتغالی دانشجویان و نتیجه تحلیل همبستگی نشان داد بین مؤلفه های سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) با گرایش به خوداشتغالی دانشجویان در سطح یک درصد رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد دو سازه امیدواری و خودکارآمدی می توانند 31 درصد از تغییرات گرایش به خوداشتغالی دانشجویان را تبیین کنند. نتایج این مطالعه می تواند برای افزایش گرایش دانشجویان کشاورزی به خوداشتغالی مورد استفاده قرار گیرد.
