چکیده: ترکیبات سولفوره به صورت سنتی یک آلودگی برای سوختهای مایع هیدروکربنی هستند.اکسایش ترکیبات حاوی گوگرد روشی بسیار مناسب جهت حذف این ترکیبات و ایجاد سوخت هایی با محتوای گوگرد بسیار پایین است. در این تحقیق اکسایش دسته بسیارگسترده ای از ترکیبات گوگردی درمیعانات گازی با کمک پراکسید اکسیژن در یک سیستم دو فازی مایع- مایع با کمک S2O8−2 تثبیت شده بر روی نانوذره مغناطیسی هسته- پوسته– پوسته Fe3O4 @SiO2 @Polyionene تحت شرایط اتمسفری مورد بررسی قرار می گیرد. اثر متغیرهای مختلفی از جمله دما,زمان واکنش,حلال های استخراج ونسبت حجم اکسیدان به میعانات گازی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق مشخص گردیده که سرعت واکنش حذف اکسایشی ترکیبات گوگردی با افزایش دما و نیز نسبتH2O2 به میعانات گازی افزایشی می باشد. دراین تحقیق به خوبی مشخص گردد ,که در شرایط اتمسفری بیشتر از 7/98% ترکیبات گوگردی موجود در میعانات در دمای بهینه °C 50 طی مدت min 120حذف می گردید. در این تحقیق مشخص گردیدکه با تغییر حلال استخراج نهایی از آب به محلول سود/ متانول/ آب به طور چشمگیری حذف ترکیبات گوگردی افزایش می یابد. سرعت بالای حذف ترکیبات گوگردی اکسید شده در میعانات گازی با کمک متانول رامی توان با افزایش حلالیت ترکیبات سولفونی حاصل از اکسایش دراین حلال وعدم انتقال هیدروکربن ها به حلال بسیار قطبی متانول توضیح داد. نتایج نشان داده که سولفور کل موجوددرمیعانات گازی مورد بررسی در شرایط اتمسفری °C 50 و نسبت H2O2 (30%) میعانات گازی در حلال استخراج محلول سود/ متانول/ آب بیشترین کاهش را نشان می دهد.
