پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میزان کاربرد فناوری های مجتمع توسط معلمان پایه ششم ابتدایی ناحیه یک شهر اراک با خودکارآمدی انها در سال تحصیلی92-1391 انجام گرفت که به روش پیمایشی بود. به این منظور نمونه ای با تعداد 85 نفر از معلمان پایه ششم ابتدایی ناحیه یک اراک به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه مقیاس فناوری مجتمع معلمان (واناتا و بانیستر،2009) و پرسشنامه خود کارآمدی عمومی شرر(1997) استفاده شد. برای تحلیل یافته ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که میان خرده مقیاس های ادراک مزایا، باورها و رفتارها، حمایت و دسترسی، استفاده عمومی و اختصاصی فناوری مجتمع معلمان با خودکارآمدی آنها رابطه معناداری وجود دارد. همچنین میان خرده مقیاس های ریسک پذیری, استفاده ارتباطی معلم و آموزش معلم با خودکارآمدی آنها رابطه معناداری وجود ندارد. در آخر بین میزان کاربرد فناوری های مجتمع توسط معلمان پایه ششم با خودکارآمدی آنها رابطه معناداری وجود دارد.
