اشکان نوری

آلیاژ آلومینیوم 8011 به دلیل خواص مکانیکی مطلوب و قابلیت کشش عمیق و خصوصیاتی مانند مقاومت در برابر خوردگی و عدم نفوذ پذیری نسبت به اکسیژن انتخاب مناسبی برای صنعت بسته بندی، میکرو الکتریکی و تهیه ظروف یکبار مصرف است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر عملیات حرارتی و نورد بر ریزساختار و رفتار کششی آلیاژ آلومینیوم 8011 تولید شده به روش TRC است. در این راستا نمونه های آماده شده با استفاده از نورد سرد در دو فرآیند متفاوت طی 8 مرحله از ضخامت mm7 به m𝝁100 کاهش یافته است. بدین ترتیب که نمونه در فرآیند اول در ضخامت mm7 و در فرآیند دوم بعد از 3 مرحله نورد در ضخامت mm1.5 تحت عملیات حرارتی ( همگن و آنیل) به ترتیب در دمای ℃540 و ℃450 به مدت 8 ساعت قرار گرفته است. ریز ساختار نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترو روبشی و خواص کششی با استفاده از آزمایش کشش مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. بعد از بررسی های ریزساختار نشان داد، بعد از عملیات حرارتی ترکیب بین فلزی تقریبا کروی شکل بیشتری در فرآیند دوم نسبت به فرآیند اول ایجاد شد. که این امر منجر به ازدیاد طول قابل توجه در نمونه های نورد شده در این فرآیند گردید. به منظور دستیابی به بهینه ترین رفتار کششی ( بالاترین درصد ازدیاد طول)، فویل ها در ضخامت نهایی m𝝁100 در محدوده دمایی ℃250 تا ℃400 آنیل شدند. بعد از عملیات آنیل در بهینه ترین دما درصد ازدیاد طول در فرآیند های 1 و 2 نسبت به قبل از عملیات آنیل به ترتیب 50% و 81% افزایش یافت. در مورد نمونه فویل ها ریزساختار شامل توزیع نسبتا یکنواخت ذرات بین فلزی AlFeSi بود که در بعضی از این مناطق این ذرات شکننده نسیتا درشت بودند.که می تواند باعث شکست فویل شود. همچنین مشاهده شد در ریزساختار فرآیند 2، نمونه با ضخامت m𝝁100 ترکیبات بین فلزی به صورت 9ریزتر و یکنواخت تر توزیع شده اند. تفاوت مشخصه های ریزساختار اعم از اندازه دانه، توزیع و اندازه ترکیبات بین فلزی و شکل آنها تاثیر قابل توجهی بر درصد ازدیاد طول دارد.