اشکان نوری

فولاد ساده کربنی با درصد کربن جزئی به طور گسترده در صنایع مختلف از جمله نفت ، گاز و پتروشیمیکاربرددارد. از آنجا که مصنوعات ساخته شده از این فولادها برای مصرف در این صنایع ، عمدتا در محیط های در معرض سیالات خورنده نظیر گاز سولفید سدیم قراردارند و از طرفی تنش های ناشی از سیالات شرایط لازم برای گسترش ترک خوردگی تنشی را به خوبی فراهم می نمایند محصولات ساخته شده مورد مصرف ، به شدت در معرض شکست ناشی از ترک خوردگی تنشی قراردارند که با توجه به ناگهانی بودن شکست ،اشتعال پذیری بالا ، سمی بودن مواد نفتی ، گازی و مشتقات آن ها برای محیط زیست و ... این نوع از شکست می تواند منجر به صدمات جبران ناپذیر جانی ، مالی و همچنین تخریب محیط زیست گردد. یکی از روش های کارآمد جهت ممانعت از بروز چنین پدیده ای استفاده از بازدارنده های خوردگی است. در سال های اخیر تحقیقات زیادی برای استفاده از بازدارنده های دوستدار محیط زیست انجام گرفته است. یکسری از این بازدارنده ها داروها به خصوص انتی بیوتیک ها می باشند. در این تحقیق سعی شده است تا اثرات آنتی بیوتیک پنیسیلین وی ( خوراکی ) به عنوان یک بازدارنده دوستدار محیط زیست در غلظت های 50ppm، 100ppm، 200ppm و 500ppm در دماهای 25، 35، 45 و 55 درجه سانتیگراد مورد بررسی قرارگیرد. نتایج حاصل از آزمون های انجام شده نشان می هد که با افزایش غلظت پنیسیلین وی از شدت خوردگی کاسته می شود و همچنین افزایش دما موجب کاهش اثر آن می گردد. با توجه به نتایج آزمون های FTIRوجود ترکیبات شامل اکسیژن و نیتروژن در پینیسیلین وی می تواند منجر به علکرد بازدارنده ای آن گردد. از طرفی با توجه به نتایج حاصل از آزمون های الکتروشیمیایی و غوطه وری انجام شده بدون حضور بازدارنده و در حضور بازدارنده در غلظت ها و دماهای متفاوت و رسم نمودار های لانگمویر مشخص گردید که جذب این نوع از بازدارنده با سهم بیشتری به صورت فیزیکی انجام می گردد به همین دلیل با افزایش دما از شدت عملکرد آن کاسته می شود. در واقع جذب کمپلکس های شکل گرفته ناشی از انحلال پنیسیلین روی سطح فلز باعث ایجاد سدی در برابر ماده خورنده می گردد بنابراین انتقال ذرات باردار و یون ها به سطح کاهش یافته و مقاومت در برابر خوردگی افزایش پیدا می کند. با توجه به نتایج آزمون سرعت های خوردگی مطابق با روش های استاندارد محاسبه و در ارتباط با سایر نتایج