در این مطالعه برای اولین بار پوشش زیست تخریب پذیر، دوستدار محیط زیست و آنتی باکتریال کیتوسان(CH) و کیتوسان-پلی وینیل الکل (CH-PVA) با درصدهای مختلف 0.1، 0.5 و 1 درصد وزنی پلی وینیل الکل بر روی آلیاژ آلومینیم تشکیل شد. در ادامه برای بررسی تاثیر پلی وینیل الکل بر روی مورفولوژی و فازهای تشکیل شده از میکروسکوپ روبش الکترونی(SEM) ، میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) و آنالیز FTIR استفاده شد. نتایج نشان داد که افزودن پلی وینیل الکل تا مقدار 0.5 درصد وزنی سبب کاهش زبری سطح و افزایش یکنواختی پوشش می گردد. افزایش بیشتر پلی وینیل الکل سبب افزایش زبری سطح استفاده به سبب آبدوست بودن پلی وینیل الکل می گردد. همچنین نتایج چسبندگی نشان داد که بطور کلی افزودن پلی وینیل الکل سبب افزایش چسبندگی پوشش کیتوسان به زیر لایه آلیاژ آلومینیم میشود. برای بررسی تاثیر اثر افزودن پلی وینیل الکل بر روی رفتار خوردگی پوشش از آنالیزهای پلاریزاسیون دینامیکی و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) استفاده شد. نتایج نشان داد که پلی وینیل الکل دارای مکانیزم بازدارندگی آندی می باشد و با جذب بر روی نواحی آندی و مسدود ساختن آنها سبب افزایش مقاومت به خوردگی پوشش می گردد. بیشترین مقاومت به خوردگی زمانی بدست آمد که درصد پلی وینیل الکل 0.5 درصد وزنی باشد. افزایش بیشتر پلی وینیل الکل به دلیل افزایش زبری سطح و کاهش زاویه تر شوندگی منجر به کاهش مقاومت به خوردگی آن می گردد. رفتار خوردگی پوشش کیتوسان-0.5 درصد وزنیPVA در زمانهای طولانی نشان داد که پوشش تشکیل شده دارای رفتار خود ترمیم شوندگی می باشد. در واقع کیتوسان بعنوان منبعی برای نگهداری بازدارنده پلی وینیل الکل عمل می کند. با ایجاد عیب در پوشش و خورده شدن آلومینیم، یون آلومینیم وارد محلول شده و در ادامه پلی وینیل الکل از پوشش کیتوسان رها شده و با یون آلومینیم تشکیل کمپلکس می دهد و بر روی ناحیه عیب بوجود آمده، تشکیل پوشش می دهد و بدینگونه خاصیت خود ترمیم شوندگی پیدا می کند.
