در سال های اخیر استفاده از مبدل های DC-DC در صنعت گسترش فراوانی یافته است. بنابراین ارائه ساختارهای جدید از این مبدل ها به منظور بهبود عملکرد آن ها مورد توجه قرار گرفته است. از آنجایی که برخی از منابع تجدیدپذیر مانند سلول های خورشیدی و پیل های سوختی دارای ولتاژ خروجی پایینی هستند جهت استفاده از این منابع برای تجهیزات با ولتاژ بالا، از مبدل DC-DC افزاینده بوست به عنوان مدار واسط استفاده می گردد. مبدل DC-DC افزاینده بوست به دلیل افزایش سطح ولتاژ و تثبیت ولتاژ خروجی از اهمیت بالایی برخوردار است. در طراحی این گونه از مبدل ها مشخصه های فراوانی را باید مورد توجه قرار داد که مهم ترین آنها کاهش حجم و وزن، افزایش بازده، افزایش بهره ولتاژ، افزایش قابلیت اطمینان، کاهش پیچیدگی های مدار کنترل، کاهش استرس جریان و ولتاژ بر روی عناصر و سازگاری مبدل می باشند. در مبدل های توان بالا، استرس جریان بر روی عناصر بویژه عناصر فعال افزایش می یابد که باعث کاهش عمر عناصر و نهایتا مبدل می گردد. یکی از روش های کاهش استرس جریان بر روی عناصر مبدل استفاده از ساختار اینترلیود است. در این ساختار با توجه به این که جریان عبوری از مبدل بین عناصر دو مسیر به اشتراک گذاشته می شود استرس جریان کاهش می باید. جهت کاهش حجم و وزن مبدل فرکانس کلیدزنی آن را بایستی افزایش داد. افزایش فرکانس کلیدزنی موجب افزایش تلفات کلیدزنی می گردد. جهت کاهش تلفات کلیدزنی از روش های کلیدزنی نرم استفاده می شود. معمولا جهت ایجاد کلیدزنی نرم استفاده از کلید کمکی مورد نیاز است. استفاده از کلید کمکی باعث پچیدگی مبدل و کاهش قابلیت اطیمنان مبدل می گردد. مبدل افزاینده بوست اینترلیود پیشنهادی با استفاده از رزونانس بین عناصر بدون کمک گیری از کلید کمکی ضمن کاهش پیچیدگی مبدل، تلفات کلیدزنی مبدل را کاهش داده و منجر به افزایش بازده مبدل گردیده است.
