امروزه نانوذرات به واسطه ویژگی های فیزیکی و شیمیایی که دارند در صنایع گوناگون بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. از این بین، نانوذرات تیتانیوم دی اکسید به واسطه ویژگی های منحصر به فردی مانند خواص فتوکاتالیستی، سفید کنندگی، ضریب شکست و پایداری بالا بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. به طوری که به پنجمین نانوذره پرکاربرد جهان تبدیل شده و در صنایع مختلف اعم از صنایع غذایی، آرایشی- بهداشتی و پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین حائز اهمیت است که اثرات مصرف نانوذرات بر سلامت انسان روشن شود. مطالعات گوناگونی در دهه اخیر اثرات نانوذرات گوناگون را بر سلامت گوارش، کبد، مغز و سایر اندام ها بررسی کرده اند. در این پژوهش اثرات تیتانیوم دی اکسید بر بافت بیضه موش نر بررسی گردید. به این منظور دوزهای 21 و121 و311 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش به صورت خوراکی (گاواژ) و به مدت 32 روز تجویز شد. در ادامه فاکتورهای کمی و کیفی بافت بیضه مورد مطالعه قرار گرفتند. در نتیجه ادم بافتی، واکوئله شدن، از بین رفتن یکپارچگی اپیتلیوم زایشی در بافت بیضه موش نر قابل مشاهده بود. همچنین افزایش حجم بافت بینابینی و کاهش حجم لوله منی ساز، ارتفاع اپیتلیوم زایشی و نیز کاهش سلول های لایدیگ و اسپرماتوسیت، اسپرماتید گرد و اسپرماتید بلند در لوله منی ساز بیضهی موش های تیمار شده با نانوذرات تیتانیوم دیاکسید در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. بنابراین می توان نتیجه گرفت، نانوذرات تیتانیوم دیاکسید با ایجاد استرس اکسیداتیو منجر به آپاپتوز سلول های لایدیگ شده و ضمن تخریب سلول های اسپرماتوژنیک منجر به کاهش تعداد اسپرم های نابالغ شده و می توانند باروری فرد را به خطر اندازند.
