امیر جلالی

سایتوکاین ها، پروتئین هایی هستند که در پاسخ به میکروب ها و آنتی ژن های دیگر به وسیله ایمنی اختصاصی و ذاتی ترشح می شود. اینترلوکین ها سیتوکین های ساخته شده توسط انواع گویچه های سفید خون هستند که اغلب بر لنفوسیت های دیگر مؤثر می باشند. اینترلوکین ها را می توان بر اساس ویژگی های ساختاری به چهار گروه عمده تقسیم کرد. تعداد آنها بسیار زیاد است و با شماره مشخص می شوند. اینترلوکین-6، بلافاصله در پاسخ به عفونت ها و آسیب های بافتی تولید می شود، از طریق تحریک پاسخ های فاز حاد و واکنش های ایمنی به دفاع میزبان کمک می کند. این سایتوکین ممکن است به صورت پیش التهابی یا ضد التهابی عمل کند و یکی از مهمترین سیتوکین ها در واکنش های التهابی است و در پاتوژنز چندین بیماری التهابی مانند آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و چندین سرطان دخالت دارد. اگرچه بیان آن توسط مکانیسم های رونویسی و پس از رونویسی کنترل می شود، سنتز مداوم و بی نظم اینترلوکین-6 یک اثر پاتولوژیک بر التهاب مزمن و خود ایمنی دارد. ژن اینترلوکین-6 از 5 اگـزون، 4 اینتـرون و یـک منطقـه پروگزیمـال راه انداز تشکیل شده اســت کــه واقــع در جایگاه ژنی کروموزومــی 7 ناحیه (p21) در انســان می باشــد. نتایج از نظر آماری ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم های ناحیه راه انداز اینترلوکین-6 و خطر و پیش آگهی سرطان نشان داده است. تجزیه و تحلیل زیرگروه نشان داد که rs1800795 به طور قابل توجهی با افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم، سرطان روده بزرگ، سرطان پستان، سرطان پروستات، سرطان ریه، گلیوم، لنفوم غیر هوچکین و لنفوم هوچکین همراه است اما سرطان معده و میلوما نیست. نشان داده شده است که منطقه راه انداز ژن (-174 G / C) اینترلوکین-6 برای تأثیرگذاری روی رونویسی اینترلوکین-6 در شرایط آزمایشگاهی و سطح پلاسما اینترلوکین-6 در بزرگسالان سالم است. ژنوتیپ هموزیگوت GG (174 G / C) به طور قابل توجهی با بهبود بقا در بیماری سپسیس همراه است. به طور خاص، بالاترین سطح گردش اینترلوکین-6 در بیماران مبتلابه اختلال عملکرد تنفسی مشاهده شد که نشان می دهد عفونت SARS-CoV-2 باعث ایجاد مکانیسم آسیب ریه با واسطه سیتوکین می شود. متاآنالیزهای اخیر تأیید کردند که سطح اینترلوکین-6 بالا با شدت کووید-19 ارتباط دارد، همچنین نشان می دهد که انواع ژنتیکی اینترلوکین-6 باید به عنوان تعیین کنند