در این مطالعه ،غشاهای آنیونی بر پایه ی پلی وینیل کلرید و پلی کربنات به روش قالبگیری محلول پلیمری ، تهیه و بهینه سازی شدند. وسپس تأثیر نانوذرات سیلسیم اکسید بر خواص الکتروشیمیایی غشاء در محلول یونهای کلرید و نیترات مورد بررسی قرار گرفت. برای بهینه سازی مقدار رزین آنیونی در ساخت غشاهای تبادل آنیونی، ارتباط محتوای آب ، ظرفیت تبادل یونی، مقاومت الکتریکی، پتانسیل الکتریکی، عدد انتقال، انتخابپذیری و شار یونی غشاهای ساخته شده با افزایش غلظت رزین آنیونی در ترکیب غشاء، مورد بررسی قرار گرفت. غشای تهیه شده حاوی % 30 رزین و%35 پلی وینیل کلرید و %35 پلی کربنات از نظرخواص الکتروشیمیایی و خواص مکانیکی به عنوان غشای بهینه تعیین شد. درمرحله دوم تأثیر غلظت نانوذرات سیلسیم اکسید بر خواص الکتروشیمیایی غشای تبادل آنیونی بهینه شده ، مورد مطالعه قرار گرفت. در این مرحله نیز خواص الکتروشیمی و خواص مکانیکی غشا های حاوی مقادیر مختلف از نانوذرات سیلسیم اکسید مورد بررسی گردید. آزمایش ها نشان داد که ظرفیت تبادل یونی غشاها با افزایش غلظت نانوذرات ابتدا افزایش و سپس با افزایش بیشتر غلظت نانوذرات کاهش می یابد. ضمنا با افزایش غلظت نانوذرات سیلسیم اکسید محتوای آب غشاها افزایش یافت. . پتانسیل الکتریکی ،انتخابپذیری و عدد انتقال یونها در غشاهای حاوی نانو ذرات سیلیسیم اکسید هم در محلول سدیم نیترات وهم در محلول سدیم کلرید اندازه گیری شد . غشاهای اصلاح شده با نانوذرات ، پتانسیل الکتریکی و عدد انتقال بهتری برای یون کلرید در مقایسه با یون نیترات نشان دادند . همچنین انتخابپذیری این غشاها نسبت به یون کلرید درحد بهتری قرار داشت. به علاوه با افزایش غلظت نانوذرات، پتانسیل الکتریکی، انتخاب پذیری و عدد انتقال یونی غشاها برای یونهای کلرید و نیترات ابتدا افزایش و سپس کاهش نشان داد. شار یونی غشاهای اصلاح شده با نانوذرات برای یون کلرید نیز بالاتر از شار یونی برای یونهای نیترات بدست آمد. آزمایش پایداری اکسیداسیون نشان داد که افزایش غلظت نانوذرات سیلسیم اکسید به صورت جزیی باعث کاهش پایداری اکسیداسیون غشاها می شود .
