علیرضا خدابخشی

در این مطالعه از جاذب نانو آلومینا-γ-اصلاح شده با SDS(سدیم دودسیل سولفات) به عنوان یک جاذب کارا جهت حذف تولوئیدین آبی از محلول آبی استفاده شده است. در تمامی مراحل روش اسپکتروفتومتری مرئی برای اندازه گیری میزان رنگ باقی مانده بکار رفت. اثر عوامل موثری مانند pH، غلظت رنگ، زمان و مقدار جاذب بر بازده حذف و یا ظرفیت جاذب بررسی شد. روش رویه پاسخ و طرح باکس- بنکن برای ارائه مدلی جهت ارتباط دادن پاسخ بازده حذف و عوامل موثر جهت یافتن شرایط بهینه برای رسیدن به بیشینه ظرفیت جذب(q)و بازده حذف(%R) مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از تحلیل واریانس، آزمون عدم برازش و آنالیز توزیع باقیمانده ها اعتبار مدل ارائه شده ارزیابی و تائید شد. به منظور توصیف رفتار تعادلی بر همکنش جاذب-جذب شونده، همدما های لانگمویر، فروندلیچ، دوبینین- رادشکوویچ، سیپس و تمکین مورد بررسی قرار گرفت و داده های تجربی به خوبی توسط همدمای جذب، لانگمویر R2 برابر با 996/0 توصیف شد و بیشینه ظرفیت جذب در مدل خطی و غیر خطی به ترتیب برابر 41/172 و 26/162 (میلی گرم بر گرم) جاذب می باشد. اثر حضور یون های〖Na〗^+ 〖، K〗^+ 〖، Ca〗^(2+) 〖، Mg〗^(2+) در بازده حذف بررسی شد. میزان واجذبی رنگ تولوئیدین آبی از جاذب نانو آلومینا-γ-اصلاح شده با استفاده ازNaOH ،HCl ،HNO3 ، CH3COOH مطالعه شد و CH3COOH و HCL با غلظت 5/0 مولار بعنوان موثرترین واجذب کننده شناخته شد. طیف FT-IR و تصاویرSEMجهت شناسایی گروه های عاملی درگیر در فرایند جذب، ثبت و بررسی شد....