انگور (Vitis vinifera L.) یکی از قدیمی ترین و مهمترین میوه ها در جهان می باشد. ایران یکی از مناطق مهم تولیدکننده انگور می باشد. در مطالعه حاضر، 12 لوکوس مارکر ملکولی SSR برای بررسی تنوع ژنتیکی انگورهای ایرانی و رابطه آنها با انگورهای ایتالیایی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که تعداد آلل متفاوت (N) از 6 تا 20 و همچنین تعداد آلل موثر (Ne) از 34/1 تا 2 متغیر می باشد که نشان دهنده اگاهی-بخشی مارکرهای SSR بکار رفته می باشد. میزان محتوای چندشکلی (PIC) در دامنه 49/0 تا 87/0 قرار داشت و شش لوکوس دارای PIC بیش از 7/0 بودند و در نتیجه میزان آگاهی بخش آنها بالا بود. متوسط هتروزیگوسیتی مشاهده شده (85/0) دو برابر متوسط هتروزیگوسیتی قابل انتظار (43/0) بود که نشان دهنده یک واحد تصادفی گامت در ژرم پلاسم مورد مطالعه می باشد. دامنه تشابه ژنتیکی 14/0 تا 93/0 بود که نشان دهنده تنوع بالا در بین ارقام مورد مطالعه بود. آنالیزهای کلاستر UPGMA و بیسین تنوع بالای بین ارقام را مشخص کردند و آنها را در دو گروه مجزا قرار دادند. نتایج مطالعه حاضر می تواند در استراتژی های مدیریتی برای حفاظت ژنتیکی و بهبود ارقام بکار برود. بنابراین، جمع آوری و حفاظت از این خزانه ژنی مهم می باشد.
