علی جباری

در میان روش‌های پرداخت‌کاری پیشرفته که امروزه سهم زیادی را در صنعت ماشینکاری پیشرفته به خود اختصاص داده‌اند می‌توان به روش پرداخت‌کاری ساینده چرخشی اشاره نمود. این فرآیند با استفاده از نیروی چرخشی و گریز از مرکز که به صورت همزمان و مخالف هم اجرا می‌شود سبب ایجاد براده‌برداری می‌گردد. نیروهای مورد نیاز فرآیند، از طریق نیروی چرخشی به سطح قطعه کار اعمال می‌شود. از جمله ویژگی‌های این فرآیند، توانایی بالا پرداخت‌کاری سطوح داخلی و خارجی قطعات با شکل و هندسه خاص و متقارن محوری است. هدف این مقاله بررسی تاثیر سرعت دورانی، شکاف کاری و ذرات ساینده درمکانیزم براده‌برداری ‌ساینده‌ی چرخشی بروی قطعه کاری از جنس آلومینیوم با گرید 1199 و تغییرات زبری سطح، برروی قطعه کار مورد بررسی قرارخواهد گرفت. برای انجام فرآیند و بررسی دقیق آن براساس آزمایش‌های انجام شده مشاهده گردید که پارامترهای سرعت چرخشی (S)، شکاف کاری (W) و مش ساینده(A) تأثیر قابل توجهی بر کیفیت سطح (Ra) دارند. بر اساس نتایج به دست آمده، کمترین مقدار زبری سطح با استفاده از سرعت چرخشی 900 دور در دقیقه، فاصله کاری 1 میلیمتر حاصل گردید که نتایج تجربی حاصل از آزمایش‌ها به کیفیت سطح (35 نانومتر) نتیجه‌ی قابل قبولی حاصل از آزمایش‌ها انجام شده و پارامترهای موثر با یکدیگر هستند.