پلی اتر سولفون از جمله مواد تجاری پر کاربرد در ساخت غشا های پلیمری است. آبگریزی سطح غشا-های ساخته شده از این پلیمر، منجر به تاثیرات منفی روی عملکرد غشا می شود. یکی از روش های عملی و مناسب در زمینه ی بهبود عملکرد غشا های پلیمری، افزودن نانوذرات به عنوان افزودنی است. در این کار تحقیقاتی، نانوذرات اکسید سیلیس به وسیله ی پلیمریزاسیون آکریلیک اسید در محلول آبی در حضور پتاسیم پرسولفات به عنوان شروع کننده و اتیلن گلایکول به عنوان عامل ایجاد تقاطع عرضی، اصلاح گردیدند. غشای نانوفیلتراسیون بر پایه پلیمر پلی اتر سولفون، با استفاده از دیمتیل استامید به عنوان حلال، پلی وینیل پیرولیدن (PVP) به عنوان حفره ساز و نانوذرات اکسید سیلیس- پلی آکریلیک اسید به عنوان اصلاح کننده ی خواص غشا، با تکنیک وارونگی فاز ساخته شد. اثر افزودن غلظت های مختلف نانوذرات در محلول پلیمری بر عملکرد و ساختار غشا ها مورد بررسی قرار گرفت. بررسی غشا ها با استفاده از ساختارشناسی به کمک عکس های میکروسکوپ الکترونی، آزمایشات شار و پس زنی نمک، محتوای آب، زاویه ی تماس آب و مقاومت کششی انجام شد. نتایج نشان داد که غشاها با افزودن غلظت های متفاوت نانوذره رفتار متفاوتی از خود نشان می دهند. افزودن نانوذرات به میزان 0.05 درصد وزنی باعث کاهش تخلخل و اندازه ی حفرات غشا و شار عبوری از غشا شد. در نتیجه پس زنی افزایش یافت. در غلطت های 0.1 و 0.5 درصد وزنی، نانوذرات باعث افزایش آبدوستی غشا، افزایش تخلخل و باز تر شدن ساختمان غشا و در نتیجه افزایش فلاکس شدند. پس زنی و مقاومت کششی نیز در این غلظت ها بهبود یافت. در غلظت های بالاتر مانند 1 درصد وزنی، تجمع نانوذرات منجر به پر شدن حفرات، کاهش تخلخل، کاهش شار عبوری از غشا و پس زنی نمک و کاهش مقاومت کششی شد .
