در این کار تحقیقاتی غشای نانوفیلتراسیون پلیمری بر پایه ی پلیمر پلی وینیل کلراید با استفاده از مخلوط حلال های دی متیل استامید و تتراهیدروفوران به نسبت 15: 85 ساخته شد. روش ساخت غشاها با استفاده از تکنیک تهیه ی محلول پلیمری به صورت فیلم نازک و غوطه وری در حمام غیر حلال و تغییر فاز فیلم پلیمری صورت پذیرفت. اثر غلظت های مختلف ماده ی فعال کننده ی سطحی آنیونی و آبدوست سدیم دو دسیل سولفات در محلول پلیمری بر زمان تغییر فازی و عملکرد غشاها مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت ارزیابی غشاهای تهیه شده، تست های شار، انتخاب پذیری، محتوای آب و ساختار شناسی به کمک میکروسکوپ الکترونی صورت پذیرفت. نتایج نشان می دهد افزودن سدیم دودسیل سولفات به محلول پلیمری باعث به وجود آمدن لایه ی جداساز متراکم تر در مقایسه با غشای تهیه شده از پلی وینیل کلراید خالص شده است. به علاوه میزان شار در غشاهای دارای این ماده نسبت به غشای خالص پلیمری کاهش یافت. بر خلاف آن، انتخاب پذیری غشا ها در اثر افزودن سدیم دو دسیل سولفات بهبود یافت. میزان غلظت بهینه ی سدیم دو دسیل سولفات به توجه به بهبود انتخاب پذیری نمک به میزان 21.67 درصد در مقایسه با غشای خالص، برابر با 0.45 درصد وزنی گزارش گردید.
