در این کار تحقیقاتی غشای نانوفیلتراسیون پلیمری بر پایه پلیمر پلی وینیل کلراید با استفاده از مخلوط حلال های دی متیل استامید و تتراهیدروفوران به نسبت 85:15 ساخته شد. روش ساخت غشاها با استفاده از تکنیک تهیه محلول پلیمری به صورت فیلم نازک و غوطه وری در حمام غیر حلال و تغییر فاز فیلم پلیمری صورت پذیرفت. اثر غلظت های مختلف ماده فعال کننده سطحی آنیونی و آب دوست سدیم دو دسیل سولفات در محلول پلیمری بر زمان تغییر فازی و عملکرد غشاها مورد بررسی قرار گرفت. جهت ارزیابی غشاهای تهیه شده، آزمایشات شار، انتخاب پذیری، محتوای آب و ساختارشناسی به کمک میکروسکوپ الکترونی انجام شد. نتایج نشان می دهد افزودن سدیم دودسیل سولفات به محلول پلیمری باعث به وجود آمدن لایه جداساز متراکم تر در مقایسه با غشای تهیه شده از پلی وینیل کلراید خالص شده است. به علاوه در غشاهای دارای این ماده نسبت به غشای خالص پلیمری، میزان شار کاهش و انتخاب پذیری غشا ها افزایش یافته است. میزان غلظت بهینه سدیم دو دسیل سولفات برابر با 45/0% وزنی است که باعث بهبود انتخاب پذیری نمک به میزان 67/21% در مقایسه با غشای خالص شده است.
