استعدادیابی، کشف توانمندی های بالقوه در آن دسته از ورزشکاران غیر حرفه ای، به منظور رشد و ارتقا و کسب موفقیت ها در سطح ملی و جهانی است. هدف: پژوهش حاضر به منظور امکان سنجی استعدادیابی در ورزش هندبال ایران بر اساس مدل LTAD انجام گرفت. روش شناسی: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل: مربیان، سرپرستان، داوران، کارشناسان و مسئولین حوزه ورزش هندبال در سال 1398 و براساس آمار رسمی فدراسیون ملی هندبال ایران به تعداد 440 نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه باتوجه به تعداد افراد جامعه و براساس جدول برآورد حجم نمونه مورگان تعداد 205 نفر از افراد جامعه به عنوان نمونه آماری و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. پژوهش حاضر از دو نوع پرسشنامه استفاده شده است که پرسشنامه اول مبتنی بر مدل LTAD و پرسشنامه دوم مبتنی بر مدل سه شاخکی عوامل سه گانه زمینه ای، ساختاری و رفتاری می باشد. برای محاسبه پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون t تک نمونه ای در نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح خطای 05/0 انجام گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد امکان پیاده سازی مولفه های شروع فعالیت، مهارتهای بنیادی، یادگیری برای تمرین، تمرین برای تمرین، تمرین برای رقابت، تمرین برای پیروزی و فعالیت جسمانی مدل LTAD برای استعدادیابی در هندبال ایران در سطع 001/0 معنادار (05/0>p) وجود دارد. بعلاوه نتایج پژوهش نشان داد که عوامل ساختاری، زمینه ای و رفتاری بر اجرای این مدل در هندبال ایران تاثیر دارند. نتیجه گیری: نتایج برگرفته از این پژوهش حاکی از آن است که این مدل قابلیت بکارگیری در هندبال ایران را دارد و عوامل ساختاری، زمینه ای و رفتاری بر اجرای آن تاثیرگذار هستند. لذا، پیشنهاد می شود که اقدامات لازم برای بکارگیری آن صورت گیرد.
