هدف پژوهش حاضر بررسی موانع و راهکارهای استعدادیابی در رشته دو و میدانی استان لرستان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، یک تحقیق توصیفی و از نظر روش اجرا پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، مربیان، ورزشکاران، داوران، کارشناسان و پیشکسوتان دو و میدانی استان لرستان بودند که تعداد 200 نفر از آنها به صورت نمونه گیری تصادفی سهمیه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند از پرسشنامه محقق ساخته برای گردآوری داده های موانع شناسایی استعداد و از پرسشنامه وانگ و همکاران (2011) برای موانع پرورش استعداد استفاده شد. در بخش راهکارها با صاحب نظران دو و میدانی استان لرستان مصاحبه صورت گرفت. در بخش آمار توصیفی داده ها با استفاده از جداول، نمودارها، میانگین و انحراف معیار توصیف شدند. در آمار استنباطی داده ها با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تاییدی برای شناسایی موانع، آزمون فریدمن برای رتبه بندی مؤلفه های اصلی و آزمون کلموگروف- اسمیرونوف در بسته نرم افزاری SPSS16 تحلیل شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که در بخش موانع شناسایی استعدادها به ترتیب، موانع علمی، منابع انسانی، موانع مالی، موانع مدیریتی، موانع رویکرد سیستمی منسجم، موانع امکانات و تجهیزات، موانع فرهنگی و اجتماعی و موانع رسانه ای وجود دارد. در بخش موانع پرورش استعدادها به ترتیب، موانع پرورش بلند مدت، موانع اصول پرورش بلند مدت، موانع حمایت مالی، موانع برقراری ارتباط، موانع آمادگی کیفی، موانع شبکه حمایتی، موانع درک ورزشکار، موانع محیط تلاش برانگیز وجود دارد. بر این اساس، تعداد 8 راهکار در بخش شناسایی استعداد و تعداد 11 راهکار در بخش پرورش استعداد تدوین شدند. لذا، پیشنهاد می شود که مدیران و دست اندرکاران ذیربط این راهکارها را اجرا نمایند با این امید که زمینه رشد و شکوفایی هر چه بیشتر ورزشکاران را فراهم کنند.
