فانتزی به معنای تخیّل و اندیشه خیالی مبحث تازه پدید آمده و نوینی است که اساس و جوهر آن را تخیّل و توهّم تشکیل می دهد و گونه گسترده ادبی است که ازجهان واقعی با آگاهی دور می شود تا واقعیت ها را در جهان غیر واقعی بازسازی کند. نویسندگان درگونه فانتزی با بهره گیری از تخیل خلاق، دنباله روی از منطق مخصوص داستان های تخیلی، رعایت کردن اصول و مختصات فانتزی، به دنبال بازسازی واقعیت است تا ضمن بیان آرزوهای قدیمی بشر همراه شگفتی، شادمانی و هیجان از دردهای انسان معاصر در سایه تخیل کم کند. فانتزی کارکردهای متعددی دارد که تخیل و سرگرمی و کارکرد تعلیمی و تربیتی از مهم ترین نمونه های آن محسوب می شود. دراین پژوهش که به شیوه توصیفی-تحلیلی و باهدف بررسی انواع کارکردهای فانتزی در آثار نویسندگان معاصر انجام گرفته است مهمترین سوال تحقیق این بوده است که کارکردهای فانتزی در ادبیات کودکو نوجوان چگونه است؟ نگارنده پس از تحلیل و بررسی دوازده داستان برگزیده ی فانتاستیک مدرن از نویسندگان معاصر از جمله آرمان آرین(سه گانه پارسیان و من)، احمدرضا احمدی(هفت روز هفته دارم، اسب سیب، بهار و کبوتر سفید کنار آینه)، فریده فرجام(گل بلور و خورشید)، جمشیدخانیان(ناهی و غوص عمیق)، لاله جعفری(ناروال نهنگ تک شاخ)، محمدرضا یوسفی(وقت قصه مرا صدا کن و آرزوی پیران) وشکوه قاسم نیا(قصه عمو نوروز و خاله نو بهار و هلی فسقلی)به این نتیجه دست یافته است که درآثار این نویسندگان مفاهیمی از قبیل: تخیل و سرگرمی، کارکرد زمان و مکان، اسطوره وجادو، جان بخشی به مفاهیم بی جان و به ویژه آموزه های اخلاقی و تربیتی مانند: مبارزه با پلیدی وزشتی، بهره گیری از خرد جمعی، توجه به امدادهای الهی، ایثار و فداکاری در راه هدف، مهرورزی به موجودات عالم و محیط زیست از مولّفه های پربسامد در این آثار هستند که این مفاهیم نقش موثری در تعلیم و تربیت کودک و نوجوان دارد و نحوه چگونه زندگی کردن را به آنان می آموزد و باید این کارکردها و آموزه های اخلاقی را در جامعه به ویژه آموزش و پرورش جدی گرفت.
