از آنجایی که ترکیبات گوگرددار موجود در سوختهای فسیلی مهم‌ترین آلاینده‌های نفتی می‌باشند، حذف آنها به دلیل آلودگی هوا و خوردگی تجهیزات پالایشگاهی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. روش گوگردزدایی هیدروژنی از گذشته به این منظور به کارگرفته شده است. اما از معایب این روش احتیاج به دما و فشار بسیار بالا می‌باشد. همچنین این روش در حذف ترکیبات آلی آروماتیکی گوگردی کارایی لازم را ندارد. هدف از این پایان نامه ارائه جاذب مناسب برای جذب سطحی ترکیبات آلی گوگرد دار از سوخت مایع در دما و فشار محیط می باشد . در این پایان‌نامه از جاذب اکسید مضاعف آهن – منگنز، MnFe2O4 ، برای حذف 2 متیل تیوفن درحلال نرمال هپتان بعنوان سوخت مدل به روش جذب سطحی استفاده شد. ساختار جاذب از طریق آنالیزهایXRD ، FT-IR ، VSM و SEM مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز غلظت 2متیل تیوفن در مدل سوخت قبل و بعد از جذب سطحی از دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهزبه آشکارساز یونش شعله ایFID استفاده شد. در این مطالعه تاثیر ماهیت پایه‌های مختلف نظیر ZnO ، کربن فعال ، -Al2O3 گاما و مونتموریلونیت روی ظرفیت جذب سطحی نانوذرات اکسید مضاعف آهن - منگنز مورد مطالعه قرار گرفته است . همچنین تاثیر میزان درصد وزنی نانو ذرات اکسید مضاعف آهن- منگنز MnFe2O4 بر روی پایه مونتموریلونیت ،اثر شرایط کلسینه کردن نانو جاذب ، تاثیر فعال سازی پایه مونتموریلونیت با اسید و همچنین تاثیر زمان تماس و مقدار جاذب استفاده شده مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت مدلهای ایزوترم های جذب لانگمیر، فروندلیچ و دوبنین -رادشکوویچ و مدلهای سینتیک جذب شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم برای سیستم مورد نظر به کار گرفته شد. نتایج نشان دادکه سیستم جاذب MnFe2O4/Montmorillonit(25%) از هر سه مدل ایزوترم های جذب تبعیت می نماید و مطابق سینتیک شبه مرتبه دوم می باشد .
