چکیده با توجه به اهمیت راهبردهای یادگیری( تکرار ومرور، سازماندهی و بسط وگسترش) و سبک های حل مسأله و نقش آنها در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، موضوع این پژوهش بررسی نقش مولفه های راهبردهای یادگیری و سبک های حل مسأله در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی می باشد که جامعه آماری آن دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه رشته علوم انسانی مدارس دولتی شهرستان اسدآباد می باشد. حجم نمونه این پژوهش بر اساس جدول کرجسی و مورگان 242 نفر انتخاب شدند و از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (M.S.L.Q) و پرسشنامه سبک های حل مسأله کسیدی و لانگ (PSS)استفاده شد. تجزیه و تحیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام گرفت. به منظور بررسی رابطه بین مولفه های راهبردهای یادگیری شناختی و سبک های حل مسأله با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، از ضریب همبستگی پیرسون و جهت پیش بینی پیشرفت تحصیلی از طریق راهبردهای یادگیری شناختی و سبک های حل مسأله نیز از رگرسیون استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که از بین راهبردهای یادگیری شناختی، مولفه تکرار و مروز ذهنی به صورت منفی و مولفه سازماندهی به شکل مثبت با پیشرفت تحصیلی رابطه دارند و پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی می باشند و از بین سبک های حل مسأله تنها سبک گرایشی با پیشرفت تحصیلی ارتباط دارد و پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی می باشد.
