هدف و زمینه: آموزش مبتنی بر رویکرد زمینه_ محور فرصتی است برای کسب خودباوری در هنگام ارائه آموخته ها ،راهی است برای احیای فرصت های یادگیری خارج از کلاس وتمرینی است برای یادگیری مادام العمر . با توجه به ضرورت رشد پیشرفت تحصیلی و تقویت علاقه به درس، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش علوم تجربی مبتنی رویکرد زمینه_محور بر پیشرفت تحصیلی و علاقه به درس دانش آموزان پایه دوم ابتدایی دانش آموزان انجام شد. مواد و روش ها: روش مورد استفاده در پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم شهرستان خنداب در سال تحصیلی 98-1397 بودند که از این میان 40 دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. آموزش با رویکرد زمینه محور طی13 جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. جهت جمع آوری داده ها از آزمون پیشرفت تحصیلی و پرسشنامه علاقه به درس استفاده گردید. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که آموزش مبتنی بر رویکرد زمینه_ محور بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر و تفاوت میانگین های آنان معنادار است و بررسی تاثیر آموزش با رویکرد زمینه _ محور بر علاقه به درس دانش آموزان در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه نیز نتایج نشان داد که این رویکرد باعث افزایش علاقه به درس آنان به درس علوم تجربی شده است. نتیجه گیری: با توجه به اثر معنادار رویکرد زمینه محور بر رشد پیشرفت تحصیلی و علاقه به درس دانش آموزان و با توجه به ضعف آنان در این دو مورد ، به نظر می رسد جهت رشد پیشرفت تحصیلی و افزایش علاقه به درس دانش آموزان چنین برنامه هایی می بایست مورد توجه بیشتری در کلاس های درس قرار گیرند. پیشنهاد می شود توجه ویژه ای از طرف مراکز آموزش و پرورش برای استفاده هر چه بیشتر به رویکرد زمینه_ محور مبذول گردد و وسایل و امکانات این روش نیز در اختیار مدارس و معلمان قرار گیرد. هم چنین توصیه می شود این سازمان با پژوهشگران همکاری لازم را در جهت تحقیق درباره راهبردهای امر تدریس در مراکز آموزشی داشته و تسهیلات ضروری را در اختیار این افراد قرار بدهد.
