سیروس منصوری

زمینه و هدف: یکی از مسائل مهم دنیای امروز، بحث محیط‌زیست و حفاظت از آن است. آموزش مفاهیم محیط‌زیست با شیوه ای از قصه‌گویی که بر پایه ی ساز‌وکار تفکر کودکان شکل گرفته است، می تواند در روش های آموزش به کودکان مورد توجه قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مفاهیم محیط‌زیست با استفاده از قصه‌گویی مبتنی بر جاندارپنداری بر دانش و نگرش زیست محیطی کودکان صورت گرفت. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه ی اجرا، شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان پایه اول ابتدایی شهرستان شازند در سال تحصیلی1401-1400 بوده است. همچنین روش نمونه گیری این پژوهش، غیرتصادفی و از نوع در دسترس می‌باشد. تعداد نمونه مجموعاً 34 نفر بود که به‌طور تصادفی یکی از کلاس ها به عنوان گروه آزمایش(17نفر) و کلاس دیگر به عنوان گروه کنترل(17نفر) در نظر گرفته شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه لیمینگ (1995)، برگرفته از پرسشنامه مالونی(1975) است که دو خرده مقیاس دانش و نگرش زیست محیطی را در برمی‌گیرد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش آمار توصیفی با استفاده از میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری صورت پذیرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون دانش زیست محیطی در دو گروه آزمایش و کنترل در سطح اطمینان %95 تفاوت معنی داری وجود دارد(05/0p<) و همچنین بین میانگین نمرات پس آزمون نگرش زیست محیطی در دو گروه آزمایش و کنترل در سطح اطمینان %95 نیز تفاوت معنی داری وجود دارد(05/0p<). نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های به دست آمده و با توجه به تمام مزیت های قصه‌گویی و موثر بودن آن در درونی کردن ارزش ها و همچنین میل و رغبت کودکان به جان بخشی بر اساس نظریه پیاژه، می توان نتیجه گرفت آموزش مفاهیم محیط‌زیست با استفاده از قصه‌گویی مبتنی بر جاندارپنداری بر دانش و نگرش زیست محیطی کودکان تاثیر معناداری دارد