شهناز شهرجردی

زمینه و هدف پژوهش: ارتباط بین ترکیب بدنی و شدت دردهای اسکلتی عضلانی اندام فوقانی و تحتانی در کارکنان پیراپزشکی بود. روش‌شناسی تحقیق پژوهش: تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است، جامعه آماری پژوهش را افرادی که در رشته پیرا پزشکی تحصیل کرده اند شامل پرستاری، مامائی ، تکنسین اتاق عمل ، هوشبری، فیزیوتراپی، کاردرمانی، کارکنان آزمایشگاه و تکنسین فوریت های پزشکی زن و مرد در رده سنی 20 تا ۴۰ سال شاغل در بیمارستان ها، کلینیک ها و آزمایشگاه های شهر اراک تشکیل دادند. با استفاده از پرسشنامه نوردیک برای بررسی دردهای اسکلتی عضلانی و دستگاه body composition برای اندازه گیری ترکیب بدنی استفاده شد. پس از بررسی نرمال بودن و همگن بودن داده‌ها به‌وسیله آزمون کولموگروف اسمیرنوف (K-S) سپس برای بررسی ارتباط از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. یافته‌های پژوهش: در نتایج به دست آمده معنادری از نوع همبستگی مثبت بین شاخص توده بدن(BMI)، دورکمر به باسن (WHR)، توده ی چربی (FM) ، با شدت دردهای اسکلتی عضلانی اندام فوقانی و تحتانی در کارکنان پیراپزشکی مشاهده شد. نتیجه‌گیری: همبستگی مثبت بین ترکیب بدنی و شدت دردهای اسکلتی عضلانی اندام فوقانی و تحتانی در کارکنان پیراپزشکی وجود دارد. ترکیب بدنی و شاخص های سلامت عمومی اگر در محدوده سلامتی فرد کنترل نشوند می تواند باعث بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی شود و سلامت عمومی فرد را دچار اختلال کنند