پیش زمینه کمردرد یکی از شایع ترین معضلات بهداشتی جوامع مختلف دنیا است . علل بسیار متفاوتی می تواند سبب ایجاد کمردرد شوند. تقریبا در 85 درصداز افرادی که برای کمردرد معاینه و بررسی می شوند علت مشخص یافت نمی شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ناهنجاریهای زانو برشدت درد و آمادگی کارکردی مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی است. روش شناسی جامعه آماری این تحقیق شامل 30 نفر از بیماران مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی در دامنه سنی50-30 می باشند که دارای یکی از ناهنجاری های پای پرانتزی یا پای ضربدری نیز هستند. یافته ها یافته های تحقیق با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون های t وابسته و t مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های تحقیق حاکی از آن است که هم میزان درد و هم ناتوانی گروه های تجربی پس از اعمال برنامه های منتخب اصلاحی (کشش عضلات و عناصر کوتاه شده و تقویت عضلات ضعیف شده . نشستن قورباغه ای ، راه رفتن با لبه های داخلی پاها ، فشار وارد کردن به دیوار با لبه های خارجی پاها و... جهت اصلاح ژنوواروم و عبور دادن پاها از روی هم به شکل قیچی در حالت درازکش ، پاس دادن توپ مدیسین بال به دیوار با قسمت داخلی پاها ، راه رفتن با لبه های خارجی پاها و... جهت اصلاح ژنووالگوم) به میزان قابل توجهی کاهش یافته است (p<0.05). در حالی که این دومتغیر در گروه کنترل تفاوت چندانی را نشان نداد (p>0.05). نتیجه گیری با توجه به نتایج به دست آمده و با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر نمونه های تحقیق، می توان نتیجه گرفت که ناهنجاری های زانو(زانوی پرانتزی و زانوی ضربدری) برشدت درد وآمادگی کارکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی تاثیرگذار است وتمرینات اصلاحی ناهنجاری های مذکور تاثیر بسزایی در کاهش درد و شاخص ناتوانی آنها داشته است.
