در بین اجزای سازهای، اتصالات به دلایل مختلفی مهمترین رکن سازههای بتنآرمه محسوب می شوند. از طرفی در اجرای سازههای بتنآرمه معمولاً اتصالات چندان مورد توجه واقع نمیشوند؛ به گونهای که ضوابط خاص آئین نامهها در مورد اتصالات از قبیل آرماتورگذاری عرضی اتصال معمولاً رعایت نمیشود. از این رو تقویت اتصالات و افزایش شکلپذیری آنها از موارد مهم و مورد توجه محققین مختلف بوده است. هدف از انجام این پژوهش تقویت اتصالات خارجی بتنآرمه با استفاده از مصالح FRP میباشد. از اینرو چهار 2 نسبت به اتصال اصلی ساخته شد. همه نمونهها بر اساس اصل / اتصال تیر-ستون خارجی بتنآرمه، با مقیاس 1 به 2 تیر ضعیف-ستون قوی طراحی شدند. دو نمونه به عنوان مرجع و دو نمونه هم با استفاده از ورقهای FRP تقویت و تحت بار یکنواخت آزمایش شدند. از بین دو نمونه مرجع، یک اتصال که ضوابط خاموتگذاری، براساس آییننامه بتن ایران در آن رعایت شده است و نیز یک اتصال که این ضوابط در آن لحاظ نشده است. نتایج بدست آمده از آزمایش نمونهها نشان داد که استفاده از خاموتگذاری فشرده در نواحی بحرانی تیر و ستون میتواند از ورود ترکها به داخل هسته اتصال جلوگیری کند و کرنشهای ناحیه اتصال را بهطور قابلتوجهی کاهش دهد؛ همچنین ظرفیت باربری و نیز جذب انرژی را نسبت به نمونه مرجع ضعیف تا حدودی بهبود بخشد. از طرفی استفاده از الگوی تقویت جان با استفاده از ورقهای FRP ، در صورتیکه از پدیدهی جداشدگی ورق FRP جلوگیری گردد، میتواند از گسترش ترک به هسته اتصال جلوگیری کند و ظرفیت باربری و جذب انرژی را تا حد زیادی افزایش دهد. همچنین با توجه به نتایج بدست آمده از آزمایش نمونههای تقویت شده میتوان گفت، کارایی الیاف شیشه نسبت به الیاف کربن بیشتر موثر واقع شد.
