زمینه و ﻫﺪف: ﯾﮑﯽ از روشﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧـﺪ با به کار گرفتن چند حس یادگیرنده، ضمن آموزش سبب برانگیختن خودتنظیمی و انگیزه یادگیرندگان در ضمن فرایند آموزش و یادگیری شود روش آموزش چندرسانه ای است، که اجرای آن با راهبردهای تکیه گاه سازی(داربست یا سکوسازی) اﺛﺮ ﮔﺬارتر ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ حاضر با هدف ﺑﺮرﺳﻲ تاثیر آموزش زبان انگلیسی با استفاده از چندرسانه ای آموزشی مبتنی بر مفهوم تکیه گاه سازی ویگوتسکی بر میزان یادگیری، انگیزه پیشرفت و خودتنظیمی دانش آموزان دختر پایه نهم در سال تحصیلی 97-1396 می باشد. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش با در نظر داشتن طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه از نوع شبه تجربی بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل دو گروه به تعداد 66 نفر دانش آموز در پایه نهم دبیرستان ندای وحدت بود که به تصادف یک گروه به عنوان گروه آزمایش و گروه دیگر به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل استفاده از چندرسانه ای آموزشی زبان انگلیسی مبتنی بر تکیه گاه سازی ویگوتسکی، پرسش نامه استاندارد انگیزه پیشرفت هرمنس(1977) و پزسش نامه استاندارد خودتنظیمی مارتینز- پونز(1986) بود. یافته ها: به منظور تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی شامل تحلیل کوواریانس و برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 22 استفاده شده است. یافته ها نشان داد که به صورت کلی آموزش زبان انگلیسی با استفاده از چند رسانه ای آموزشی مبتنی بر مفهوم تکیه گاه سازی ویگوتسکی بر میزان یادگیری، انگیزه پیشرفت و خود تنظیمی دانش آموزان دختر پایه نهم شهر اراک تاثیر داشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت چنانچه مدرسان زبان انگلیسی از انواع مختلف تکیه گاه سازی آموزشی و فنون آن آگاه باشند و از آنها در فرایند آموزش با چندرسانه ای استفاده نمایند، می توانند میزان یادگیری، انگیزه پیشرفت و خود تنظیمی یادگیرندگان را افزایش دهند.
