این پژوهش با هدف شناخت رابطۀ میزان نظارت والدین بر تماشای تلویزیون و رسانه های ویدئویی توسط کودکان و پرخاشگری آنان انجام شده است و مبانی نظری آن مفاهیم و نظریه های مرتبط با پرخاشگری، نظارت والدین بر کودکان و تأثیرات رسانه ها است. روش پژوهش پیمایش بوده و جامعه آماری را والدین در سرتاسر شهر اراک تشکیل داده اند و حجم نمونه 400 نفر است. داده ها به وسیلۀ آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حکایت از این دارد که بین میزان نظارت والدین بر تماشای تلویزیون و رسانه های ویدئویی، نوع برنامه مورد استفاده کودکان، نحوۀ تماشای تلویزیون و رسانه های ویدئویی توسط کودکان، مدت زمان تماشای تلویزیون و رسانه های ویدئویی، جایگاه تماشای تلویزیون و رسانه های ویدئویی در میان دیگر سرگرمی ها برای کودکان و میزان دسترسی فردی کودکان به شبکه های تلویزیونی و رسانه های ویدئویی با پرخاشگری آنها رابطۀ معناداری وجود دارد، اما بین نحوه مواجهه با فرزندان برای نظارت بر آنها در تماشای تلویزیون و رسانه های ویدئویی توسط کودکان با پرخاشگری آنها رابطه ای وجود ندارد.
