پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر چندرسانه ای قرآن بر میزان یادگیری و یادداری بخش بخش خواندن کلمات، روخوانی و روان خوانی آیات دانش آموزان پسر با نیازهای ویژه ذهنی پایه ششم ابتدایی شهر اراک انجام شد. روش تحقیق از نوع شبهتجربی با پیش آزمون و پس آزمون و تعداد شرکت کنندگان در پژوهش 18 نفر از دانش آموزان با نیازهای ویژه ذهنی آموزشگاه استثنایی نور بود؛ که به صورت تصادفی به دو گروه 9 نفره تقسیم شدند. به منظور بررسی تغییرات حاصله، ابتدا یک پیش آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش و گروه گواه به مدت دو ماه (18 جلسه 45 دقیقه ای) به ترتیب تحت آموزش با چندرسانه ای و آموزش به روش سنتی قرار گرفتند. بعد از پایان آموزش، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. سپس با استفاده از روش تحلیل اندازه گیری مکرر و واریانس چند متغیره، تحلیل داده ها انجام شد. یافته ها نشان دادند در بخش بخش خواندن آیات و روخوانی تفاوت معنی داری بین پیش آزمون و پس آزمون ها (یادگیری و یادداری) وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری در تعامل بین پیش آزمون و پس آزمون ها (یادگیری و یادداری) در بین دو گروه آزمایش و گواه وجود دارد، یعنی گروه در این معناداری نقش دارد. هرچند در هر دو گروه تحت آموزش میزان یادگیری و یادداری از هنگام شروع آموزش بهبودیافته بود اما در مقایسه دو گروه، این گروه تحت آموزش چندرسانه ای قرآن بود که نسبت به آموزش سنتی در مولفه های مورد بررسی موفق تر بوده اند.
