رضا پورایمانی

چکیده : در دهه اخیر افزایش طول سیکل برای راکتورهای آب سبک از جمله راکتور 1000-WWER به منظور کاهش میزان هزینه تولید برق، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. هدف، کاهش هزینه های مربوط به تجدید سوخت هسته ای در طول یک دوره کارکرد و به تبع آن بهبود هزینه های مربوط به تولید سوخت میباشد. به علت کمبود نسبی منابع اورانیوم در ایران و همچنین به کارگیری سوخت جدید در راکتور قدرت بوشهر، به نظر میرسد استفاده از جاذبهای سوختنی یکپارچه (IBA ، در جهت اهداف ذکرشده است. در این پژوهش، پس از شبیه سازی سه بعدی نوترونیک توسط کد (6.MCNPX2 پارامترهای نوترونیک شامل محاسبات برناپ، مورد ارزیابی نوسان راکتیویته و توزیع توان جاذبهای سوختنی یکپارچه شامل UO2-Gd2O3 ،UO2-Er2O3 و UO2-Dy2O3 قرارگرفت. نتایج با جاذب فعلی ) CrB2Al )در راکتور بوشهر مقایسه گردید. مشاهده میشود که جاذب سوختنی اربیوم کمترین اثر ) pcm 3465 (و جاذب سوختنی گادولونیوم بیشترین اثر را )pcm 10893 (روی مقادیر راکتیویته اولیه دارند. همچنین جاذب سوختنی گادولونیوم با کمترین نوسان راکتیویته )ΔK 277/0 ) و افزایش طول سیکل به میزان MTU/01GWd/1 گزینه مطلوبتری به نظر میرسد.