به منظور ارزیابی تاثیر صدا بر عملکرد رانندگان، می توان از سیگنال های زیستی همانند نوار مغزی بهره گرفت. در این تحقیق، نوار مغزی تعدادی راننده هنگام رانندگی با تراکتور مسی فرگوسن مدل 285 و در چهار دور مختلف موتور ثبت شد. سیگنال ها با استفاده از تبدیل فوریه به باندهای فرکانسی مختلف تجزیه شدند و دو باند آلفا (8-13 هرتز) و بتا (13-30 هرتز) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که فعالیت باند آلفا در پیش از رانندگی در لوب پس سری بیشتر بوده و در دور چهارم موتور، فعالیت این باند در لوب پیشانی افزایش داشته است. همچنین نتایج نشان داد که به دلیل وجود سروصدا در دور چهارم، فعالیت باند بتا در لوب پیشانی کاهش یافته و در لوب پس سری با افزایش همراه شده است. به عنوان نتیجه کلی می توان چنین دریافت که تغییرات مشاهده شده در نقشه مغزی رانندگان ناشی از تغییرات تراز فشار صدا بوده است. در واقع در حالت پیش از رانندگی، رانندگان در شرایط بدون استرس و به صورت آرام و آسوده قرار داشته اند و پس از قرارگیری در محیط پرسروصدا، فعالیت مغزی افزایش یافته و تمرکز و هوشیاری بیشتر رانندگان را به دنبال داشته است.
