در این پژوهش، ابتدا جوشکاری آلومینیوم به مس با استفاده از فرآیند جوشکاری اصطکاکی-اغتشاشی انجام شد و سپس خواص مکانیکی حاصل از تغییرشکل پلاستیک ناشی از نورد، با 30و 60درصد کاهش در ضخامت بررسی و با نمونه جوشکاری شده بدون نورد مقایسه شد. نتایج آزمون کشش نشان داد که استحکام کششی نهایی نمونهها به ترتیب برای نمونه جوشکاری شده بدون نورد، 99مگاپاسکال، 30درصد کاهش در ضخامت، 143مگاپاسکال و 60درصد کاهش در ضخامت، 132مگاپاسکال بوده و در نمونه جوشکاری شده بدون نورد، شکست از زمینه آلومینیومی رخ داده است ولی در حالت نورد شده با 30و 60 درصد کاهش در ضخامت، شکست دقیق ًا از مرز جوش بوده است. بررسیهای ریزساختاری منطقه جوش و سطح شکست نمونهها نشان داد که ترکیبات بینفلزی Al4Cu9و Al3Cuکه از شایعترین ترکیبات بین فلزی دراین نوع اتصالات غیر مشابه است، در این نواحی بهوجود آمده است. به وجود آمدن این نوع ترکیبات در مرز جوش، یکی از عوامل مهم شکست از مرز اتصال در نمونههای جوشکاری و نورد شده است. نتایج سختی سنجی نیز جود این ترکیبات بینفلزی را اثبات کرد. با افزایش درصد کاهش در ضخامت نورد از 30 به ،60استحکام جوش با افزایش میکروترکها، ناشی از همین ترکیبات بین فلزی، کاهش یافته است. در نهایت میتوان گفت با انتخاب بهینه درصد کاهش در ضخامت در فرآیند نورد ( 30درصد)، میتوان استحکام کششی نهایی نمونههای غیر مشابه Al/Cuجوشکاری شده به روش اصطکاکی-اغتشاشی را به میزان قابل توجه (حدود )% 43افزایش داد.
