زمینه و هدف: فناوری‌های دیجیتالی در حال حاضر زندگی ما را به شدت تغییر داده است. تقریباً هر حوزه از روابط اجتماعی در حال حاضر هم در سطح ملی و هم در سطح بین المللی در حال دیجیتالی شدن است. زیرساخت‌های ارتباطی اطلاعات و همچنین دستگاه‌های دیجیتال در حال حاضر به بخشی جدایی ناپذیر از واقعیت امروز تبدیل شده‌اند. دیجیتالی شدن تأثیر بسیار زیادی بر توسعه و رعایت حقوق بشر و همچنین بر وضعیت خود فرد دارد. با رشد فناوری‌های دیجیتالی، جرایم تروریستی در فضای مجازی هم گسترش یافت و فرصت‌های زیادی را برای مرتکبان جرایم تروریستی فراهم کرد تا اقدام‌هایی را جهت ورود آسیب جدی به زیرساخت‌ها و بسترهای اجتماعی، سیاسی و حتی امنیتی فراهم نماید. روش: این پژوهش از حیث روش اجراء توصیفی-تحلیلی است. از این‌رو، داده‌ها به‌شیوۀ اسنادی و سنجش مقررات بر پایۀ اسناد و منابع مکتوب و نیز مطالعه و واکاوی دیدگاه‌های صاحب‌نظران حقوقی با ابزار فیش‌برداری جمع‌آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌ها: با توجه به شکست اقدام‌های کنترلی و نظارت مؤثر بر اینترنت و فضای مجازی به دلیل عدم همکاری دولت‌ها، بهره‌گیری گروه‌های تروریستی از فضای مجازی، چالش نوینی برای سازوکارهای ضد تروریستی قلمداد می‌شود. در ضمن، برای توسعه فضای مجازی در چارچوب راهبرد دولت‌ها به‌ویژه دولت‌های دارنده زیرساخت اینترنت پیشرفته، باید در راستای پیشگیری و سرکوب استفاده تروریستی از رسانه‌ها صورت پذیرد. افزون بر این، با توجه به فقد یک سند حقوقی جامع در حاکمیت بر اینترنت و فضای مجازی به علت عدم اجماع جهانی، ضرورت دارد تا نسبت به هماهنگی در اِعمال واکنش بین‌المللی موفقیت‌آمیز به تحرکات تروریست‌ها در فضای مجازی دولت‌ها با اتخاذ راهبردهایی متناسب و اثرگذار، در این زمینه اقدام کنند.
