نیلوفر دربندی

سابقه و هدف: در مطالعات زیادی تخریب حافظه ناشی از تزریق مورفین گزارش شده است. همچنین شواهد نشان می دهد که هورمون گرلین تثبیت حافظه را افزایش می دهد. از طرف دیگر ناحیه سپتوم میانی نقش مهمی در مکانیسم حافظه و یادگیری دارد. در مطالعه حاضر نقش ناحیه سپتوم میانی در اثرات گرلین بر فراموشی ناشی از مورفین بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی رت های نر بالغ از نژاد ویستار بطور تصادفی به 17 گروه تقسیم شدند: گروه های گرلین(nmol/µl3، 5/1 ، 5/0 ) به همراه سالین (ml/kg1) یا مورفین (mg/kg 5/7) وگروه های تیمار شده با لیدوکائین (μl/rat 1) یا سالین (/ratµl1) به همراه گرلین(nmol/µl3) یا سالین (/ratµl1) بعلاوه مورفین (mg/kg5/7). کانول گذاری در نواحی بطن جانبی و سپتوم میانی انجام شد. گرلین و لیدوکایین به ترتیب در بطن جانبی و سپتوم و مورفین به صورت زیرجلدی تزریق شد. حافظه به کمک یادگیری اجتنابی ارزیابی شد. یافته ها: تزریق بعد از آموزش گرلین به درون بطن جانبی 5 دقیقه قبل از تزریق مورفین ( mg/kg5/7) به صورت وابسته به دوز، از ایجاد فراموشی ناشی از مورفین جلوگیری کرد (000/0=P ). تزریق لیدوکائین به درون ناحیه سپتوم میانی 5 دقیقه قبل از تزریق گرلین مانع از اثر آن در مهار فراموشی ناشی از مورفین شد (000/0= P). استنتاج: این مطالعه نشان می دهد تزریق گرلین به بطن جانبی قادر است از تخریب حافظه ناشی از مورفین جلوگیری کند. غیرفعال سازی سپتوم میانی با تزریق لیدوکائین از اثر گرلین بر نقص حافظه ناشی از مورفین کاست. لذا بنظر می رسد ناحیه سپتوم میانی در میانجیگری اثرات گرلین بر فراموشی ناشی از مورفین دخالت دارد.