1403/07/18
نیلوفر دربندی

نیلوفر دربندی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0001-6888-8745
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 24075112300
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: دانشگاه اراک، گروه زیست شناسی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
مقایسه اثرات حاد و مزمن متفورمین بر حافظه و سلول‎های هرمی ناحیه CA1 هیپوکامپ در رت های آلزایمری شده با استرپتوزوتوسین
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
حافظه، ناحیه CA1 هیپوکامپ، متفورمین، سطح آنتی‎اکسیدان کل، سطح مالون‎دی‎آلدهید، آنزیم سوپراکسیددیسموتاز، آنزیم کاتالاز.
سال 1395
پژوهشگران نیلوفر دربندی(استاد راهنما)، حمیدرضا مومنی(استاد مشاور)، سمیرا مقدسی(دانشجو)

چکیده

مقدمه: آلزایمر معمول‎ترین بیماری نورودژنره است که باعث ایجاد مقاومت انسولینی، التهاب و استرس اکسیداتیو می‎شود و به دنبال آن مرگ نورونی، ازبین رفتن اتصالات سیناپسی، ایجاد پلاک‎های آمیلوئیدی و کلافه‎های نوروفیبریلی رخ خواهد داد، به همین دلیل به آلزایمر، دیابت نوع سه نیز گفته می‎شود. در این مطالعه به بررسی اثرات متفورمین به‎عنوان یکی از مهم‎ترین داروهای کنترل قند خون بر نقص حافظه و تعداد نورون‎های هرمی ناحیه CA1 در رت های تیمار شده با استرپتوزوتوسین (STZ) پرداخته شد. مواد و روش‎ها: گروه‎های آزمایشی شامل: گروه کنترل، گروه STZ(mg/kg3)، گروه‎های تیمار با STZ (mg/kg3) به همراه متفورمین با دوز mg/kg200 به‎صورت یک نوبته، یک هفته، سه هفته و یازده هفته بودند. تزریق STZ به صورت داخل بطن مغزی در روز اول و سوم پس از جراحی و تزریق متفورمین به صورت داخل صفاقی به صورت روزانه از یک روز قبل از جراحی تا پایان دوره تیمار انجام گرفت. جهت سنجش حافظه از آزمون اجتنابی مهاری استفاده شد و تعداد نورون‎های سالم در ناحیه CA1 هیپوکامپ گروه‎های آزمایشی شمارش شد. سرم خون حیوانات جهت بررسی سطح مالون دی‎آلدهید، سطح آنتی‎اکسیدان کل، سطح آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و سطح آنزیم کاتالاز مورد استفاده قرار گرفت. آنالیزهای آماری داده‎های حاصل از آزمون رفتاری و بررسی سرم خون توسط نرم افزار SPSS و آنالیز واریانس یکطرفه و آنالیز آماری نمونه‎های بافتی نیز توسط نرم افزار Prisme انجام گرفت. نتایج: نتایج نشان داد تزریقSTZ به‎طور معناداری به‎خاطر آوری حافظه(001/0p<) و تعداد نورون‎های سالم(001/0(p< را در ناحیه CA1 در مقایسه با گروه کنترل کاهش می‎دهد. استفاده از متفورمین در دوره تیمارهای یک‎نوبته(001/0(p<، یک هفته(001/0(p< و سه هفته(001/0(p< اثرات ناشی از STZ را بر نقص حافظه بهبود ‎بخشید و تعداد نورون‎های سالم را در ناحیه CA1 در مقایسه با گروه STZ افزایش داد(001/0(p<. متفورمین در دوره تیمار یازده هفته نتوانست به‎طور معناداری حافظه و تعداد نورون‎های سالم را در ناحیه CA1 افزایش ببخشد)05/0 (p>. بررسی‎های سرم خون نیز نشان داد استرپتوزوتوسین باعث کاهش معنادار سطح آنتی‎اکسیدان کل، آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و آنزیم کاتالاز و هم‎چنین افزایش معنادار سطح مالون‎دی‎آلدهید نسبت به گروه کنترل(001/0(p< شد. تزریق متفورمین در تیمارهای یک‎