به منظور بررسی اثر القای فرمولاسیون اسیدهای آمینه آرژنین و گلایسین به تنهایی و در تلفیق با میکرو عنصر غذایی روی بر تغییرات فیتوشیمیایی و مورفوفیزیولوژیکی گیاه بهلیمو، آزمایشی در سال زراعی 97-1396 در گلخانه تحقیقاتی گروه پژوهشی کشت و توسعه پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی کرج انجام گرفت. این آزمایش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با 18 تیمار فرمولاسیون و 3 تکرار به صورت گلدانی صورت پذیرفت. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی فرمولاسیون مختلف اسیدهای آمینه آرژنین و گلایسین (هر کدام در سطوح صفر، 100 و 200 میلیگرم بر لیتر) و نیز محلولپاشی میکرو عنصر غذایی روی به صورت سولفات روی (در دو سطح صفر و 500 میلیگرم بر لیتر) در نظر گرفته شد. صفات مورد بررسی در این آزمایش، صفات مورفوفیزیولوژیکی شامل: ارتفاع گیاه، قطر ساقه اصلی، وزن تر و خشک ساقه، تعداد ساقه فرعی در بوته، طول برگ، عرض برگ، تعداد برگ در بوته، وزن تر و خشک برگ ، قطر ریشه، وزن تر و خشک ریشه، شاخص سبزینگی برگ، میزان کلروفیل a، b و کل، کارتنوئید، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک کل بوته و سطح برگ و نیز ارزیابی فیتوشیمیایی گیاه شامل کمیت و کیفیت اسانس گیاه بود. اثر محلولپاشی فرمولاسیون های مختلف اسیدآمینه گلایسین، آرژینین و سولفاتروی بر تمامی صفات مورفوفیزیولوژیکی به لیمو غیر از صفات قطر ساقه در محل طوقه، عرض برگ و سطح برگ معنی دار شدند. در مهمترین صفات مدنظر یعنی وزن خشک برگ، ساقه، ریشه، اندامهوایی و کل بوته، بالاترین وزن ها تحت تاثیر تیمار 200 میلی گرم بر لیتر آرژنین، 200 میلی گرم بر لیتر گلایسین و 500 میلی گرم بر لیتر سولفات روی به دست آمد. اثر محلولپاشی فرمولاسیون های مختلف اسیدآمینه گلایسین، آرژینین و سولفات روی بر درصد اسانس و تمامی اجزای اسانس معنی دار شد. بالاترین درصد اسانس مربوط به تیمار 100 میلی گرم بر لیتر آرژنین، 200 میلی گرم بر لیتر گلایسین و 500 میلی گرم بر لیتر سولفات روی بود. نتایج نشان داد مهمترین اجزای اسانس برگ های به لیمو را E- سیترال، لیمونن، Z – سیترال، اسپاتولنول، متیل هپتانون و R- کورکومن تشکیل می دهند.
