سوراخکاری استخوان یک از متداولترین فرآیندهای عمل جراحی ارتوپدی به منظور درمان و ثابت نگه داشتن اجزای استخوان شکسته شده در کنار یکدیگر میباشد. مهمترین عارضه ای که ممکن است در عمل جراحی مذکور ایجاد شود، بالا رفتن دمای فرایند سوراخکاری از محدوده مجاز 47 درجه سانتی گراد و ایجاد نکروز حرارتی یا مرگ سلولی و سوختگی موضعی در بافت استخوان می باشد. همچنین اعمال نیروی بیش از حد به استخوان سبب ایجاد شکست و ترک خوردگی و ایجاد اسیب جدی در استخوان میشود. در این مقاله یک مدل ریاضی رگرسیون خطی مرتبه دوم بمنظور پیش بینی رفتار دمای فرایند در حین عمل سوراخکاری استخوان بر حسب سرعت دوران ابزار و نرخ پیشروی و برهم کنش های موثر آنها ارائه شده است. این مدل میتواند حداکثر سرعت عمل جراح را در محدوده مجاز دمایی مشخص نماید. همچنین با طراحی آزمایشها و مدلسازی و بهینه سازی پارامترهای موثر در فرآیند سوراخکاری استخوان برای نخستین بار بروش سطح پاسخ بهینه مقدار سرعت دوران و نرخ پیش روی به منظور دستیابی به کمترین و بهترین مقدار نیرو و زبری سطح ایجاد شده که نقش مهمی در بازتولید سلولهای استخوانی و کاهش طول دوره درمان دارد، در محدوده دمایی مجاز سوراخکاری استخوان و عدم آسیب به بافت ان ضمن یک بهینه سازی چند منظوره ارائه گردیده است.
