مژگان زنده دل

امروزه طراحی و سنتز ترکیبات هتروسیکلی بدلیل اهمیت بیولوژیکی آن ها بسیار مورد توجه قرارگرفته است. در طراحی مکانیسم های سنتز ترکیبات هتروسیکلی انتخاب نوع کاتالیزگر از اهمیت ویژه ای برخوردار است[1-2] . مواد متخلخل به واسطه امتیازات فراوانی از قبیل مساحت سطح و حجم حفره زیاد، پایداری حرارتی و هیدروترمال کاربرد گسترده ای در نانوتکنولوژی، صنعت، پزشکی و کاتالیزگری دارند. ساختارهای متخلخل توزیع حفرات متفاوتی دارند. ساختارهایی با قطر 50-2 نانومتر را ساختارهای مزوپور می نامند، ساختار MCM-41 در این گروه قرار می گیرد و به عنوان یک کاتالیزگر قابل بازیابی و یا پایه کاتالیزگر مطلوب بسیار مورد توجه قرار گرفته است[3] . در این پژوهش، ساختار مزوپور MCM-41 عامل­دار شده با 2،6-دی آمینو-4-فنیل-1،3،5-تری آزین به عنوان کاتالیزگر غیرهمگن قابل بازیافت و استفاده مجدد در سنتز ترکیبات هتروسیکلی پیرانو پیرازول با موفقیت استفاده شده است. محصولات با بازده بالا در شرایط ملایم و با خلوص خوب به دست آمده و شناسایی شدند. قابلیت بازیابی کاتالیزگر این روش را در رده روش های دوست دار محیط زیست و نسبتاً سبز قرار می دهد