چکیده هدف از انجام این مطالعه مقایسه کارآئی دو روش همزمان سازی فحلی بر بازدهی تولیدمثلی پس از تلقیح مصنوعی در میش های نژاد افشاری بود. برای این منظور ابتدا سیکل فحلی 37 راس میش نژاد افشاری با استفاده از پروژسترون و PGF2α همزمان گردید. در ادادمه میش ها به دو گروه دسته بندی شدند: گروه اول: تزریق PMSG در زمان برداشت سیدر (روز 14 سیدرگذاری)، گروه دوم: تزریق PMSG 48 ساعت قبل از برداشت سیدر به همراه ترکیب آهسته رهش. 48 ساعت بعد از برداشت سیدر میش ها با استفاده از اسپرم تازه نژاد روژ به روش لاپاراسکوپی تلقیح شدند. نتایح نشان داد دو گروه اختلاف معنی داری در پارامترهای درصد آبستنی، نرخ زایش، نرخ بره زائی و نرخ چندقلوزائی نداشتند. با این وجود میش های گروه دوم از لحاظ عددی وضعیت مناسب تری در شاخص های فوق داشتند.
