محمد ولاشجردی

نانوذرات فریت منگنز سنتز شده از طریق روش سولوترمال برای فعالسازی H2O2 و حذف تتراسایکلین از محلول‌های آبی استفاده شد. در این مطالعه محلول پیش‌ساز کاتالیست در دماهای مختلف(25، 50، 75، 100 و 125 درجه سانتی-گراد) پیش گرم شد. کاتالیست‌های تولید شده مشخصه یابی شدند و بهترین آن‌ها از نظر مورفولوژی ، ساختار و صرفه-اقتصادی برای ادامه کار انتخاب شد. کاتالیست‌ فریت منگنز انتخاب شده دارای مورفولوژی کروی و ساختار نوع اسپینل می‌باشد. در سیستم MnFe2O4/H2O2 ، رادیکال هیدروکسیل تولید شده به خوبی توانست تتراسایکلین را حذف کند. از طرح مرکب مرکزی در روش سطح پاسخ برای بررسی مدل‌سازی و بهینه‌سازی پارامتر‌های حذف تتراسایکلین استفاده شد. غلظت کاتالیست ثابت و برابر با gl-12/0 قرارداده‌شد. زمان انجام واکنش از 30 تا 240 دقیقه و مقدار هیدروژن پراکسید افزوده شده بین 1 تا 9 سی‌سی متغیر بود. غلظت اولیه تتراسایکلین بین 100 تا 600(ppm) قرارداده شد. دمای انجام واکنش بین ℃25 تا ℃45 و pH بین 3 تا 9 بود. تاثیر این پنج متغیر مستقل بر یک متغیر وابسته یعنی درصد حذف تتراسایکلین با استفاده از یک مدل رگرسیون چندجمله ای مرتبه سوم کاهش یافته بررسی شد. تجزیه و تحلیل واریانس مقدار ضریب تعیین(R2) را 9628/0 نشان داد؛ بنابراین تطبیق رضایت‌بخش مدل رگرسیون مرتبه سوم کاهش یافته با داده‌های تجربی را تضمین کرد. 175 دقیقه زمان ، 2 سی‌سی هیدروژن پراکسید افزوده شده، ppm100 تتراسایکلین، دمای ℃25و pH برابر با 2/3 شرایط بهینه برای حذف تتراسایکلین با در نظر گرفتن صرفه اقتصادی و آسان بودن شرایط عملیاتی بدست آمد. براساس اطلاعات بدست آمده از آزمایش‌ها می‌توان نتیجه گرفت نانوذرات فریت منگنز به عنوان کاتالیزور فرآیند شبه فنتون ناهمگن کارایی مناسبی در حذف تتراسایکلین از محلول آبی در pH مختلف دارد.