هدف: ماالعه حاضر با هدر ارزیاب ی اثر ه ت هفته تمرین مقاومت ی بر ساح سرم ی هورمونها ی گنادوتروپین و سیرتوئین 1 در مو یهای صحرای ی نر با سندرون ترک مور ف ین صورد گرفت . رو ش: در 130 گرن ب ه طو ر ± این ماالعه تجربیچ 40 س ر رد صحرای ی نر نژاد ویستار اسن 8 تا 10 هفت هایچ وزن 30 تصادف ی به 4 گروه سالم مقاومت یچ مر فی ن مقاومت یچ کنتر سالم و کنتر مور فی ن تقسیم شدند. پروتدل ایجا د 0 میل یگرن بر میل یلیتر مورفین برای 21 روز اجرا شاد و در / 0 تا 4 / اعتیاد از طری دریافت دوزهای فزاینده 1 نهایت روز بیست و دون علائم سندرون ترک مور فین به صورد شاخ ه ای کم ی بررس ی شد. یک روز پس از پروتدل سندرن ترک مور فینچ گروههای ورزش ی برای ه ت هفته تحت تمرین مقاومت ی فزا ینده قرار گرفتند اباالا رفاتن از نردبان مخصوا به ارتفاع یک متر و با 26 پله با فاصاله 4 سانت یمتر سه جلسه در هفته . خونییری 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین ی انجان شد و هورمونهای گنادوتروپین و سیرتوئین 1 با استفاده از روی الایزا مورد ارزیاب ی قرار گرفت و نهایتا دادهها با استفاده از آزمون تحلی ل واریانس یک طرفه بررس ی شدند. یافتهها: ه ت هفته تمرین مقاومت ی موجب افزایش معن یدار ساو سرم ی هورمون گنادوتروپین در گروه سالم مقاومت ی نسبت به گروه کنتر سالم شدچ اما این اختلار در گروه مور فین مقاومت ی نسبت به گروه کنتر مور فین معن یدار نبود. در ساو سیرتوئین 1 در گروه مور فین مقاومت ی نسبت به گروه کنتر مور فین افزایش معناداری م اهده شد . نتیج هگیری: با توجه به نتایج ماالعه حاضرچ به نظر م یرسد تمرین مقاومتی م یتواند همزمان با کاهش علائم سندرون ترک مورفین بر بهبود ساح سیرتوئین 1 در مو یهای صحرایی نر با سندرن ترک مورفین موثر باشد.
