محمد پرستش

هدف: در طی سالیان اخیر استفاده از پرتو ایکس در پزشکی و صنعت گسترش چشمگیری داشته است. این امر ضرورت بررسی سلامت استفاده از این پرتو را افزایش می دهد. بررسی های انجام شده نشان داد این پرتو میتواند موجب ایجاد عوامل استرس اکسیداتیو شده و در کلیه نیز اثراتی را القا کند. از طرفی اثبات شده است تمرینات مقاومتی دارای اثرات آنتی اکسیدانی هستند که ممکن است بتواند از این خواص در کاهش اثرات مخرب پرتو ایکس استفاده کرد. هدف از این پژوهش نیز بررسی تأثیر تمرین مقاومتی بر سطح سرمی عوامل استرس اکسیداتیو، ظرفیت آنتی اکسیدانی و تغییرات استریولوژیک بافت کلیه در موش های صحرایی تحت تابش پرتو ایکس می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش 24 سر موش صحرایی نر با میانگین وزنی 220 گرم به چهار گروه: کنترل سالم، تمرین مقاومتی سالم، کنترل تحت تابش پرتو ایکس و تحت تابش پرتو همراه با تمرینات مقاومتی تقسیم شدند. پس از 10 هفته تمرینات مقاومتی، تشریح موش ها انجام شد و سرم خون جهت اندازه گیری عوامل اکسیدانی و آنتی اکسیدانی و بافت کلیه جهت مطالعات استریولوژیک جداسازی شدند. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این پژوهش تابش پرتو ایکس به کل بدن موش های صحرایی موجب افزایش معنادار حجم کلیه (002/0=P)، حجم کورتکس (02/0=P)، حجم گلومرول (01/0=P) و سطح سرمی MDA (001/0=P) شد اما بر حجم لوله های نزدیک و دور اثری نداشت. همچنین انجام پروتکل تمرینات مقاومتی در موش های تحت تابش پرتو ایکس موجب کاهش معنادار وزن نسبی کلیه (01/0=P)، حجم کلیه (002/0=P)، حجم کورتکس (02/0=P)، حجم گلومرول (03/0P=) و سطح سرمی MDA (01/0=P) شد و بر حجم لوله های نزدیک و دور تاثیری نداشت. نتیجه گیری: براساس این پژوهش به نظر می رسد تمرینات مقاومتی می تواند با تاثیر بر عوامل آنتی اکسیدانی موجب کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از پرتو ایکس شده و بر بهبود ساختار بافت کلیه در موش های تحت تابش پرتو ایکس موثر باشند.