اسماعیلیان از فرق مهم شیعه محسوب می شوند. آنان در تاریخ جهان اسلام از تاثیر گذارترین جریان و فرق اسلامی بودند و موجب بسیاری از تحولات مهم شدند. اسماعیلیان در آستانه حمله مغول بذر فرهنگی و سیاسی فراوانی را پرکنده ساختند اما در هنگام برداشت ثمره تلاش های خود، حمله مغول همه محاسبات را برهم زد و جریان تاریخ اسلام را به گونه ای دیگر رقم خورد. بعد از حمله مغول اسماعیلیان به سرعت به حاشیه رفتند و نقش آنان بشدت کاسته شد. با سقوط الموت بدست مغولان، امامان اسماعیلی دوره ای را در نواحی شمال غرب ایران می زیستند و سپس به شهر بابک در کرمان رفتند. اما سرانجام در آغاز قرن دهم هجری انجدان در مرکز ایران را برای اقامت و پایگاه خود برگزیدند و افزون بر سه قرن در آنجا بودند. حضور آنان در انجدان آغاز دوره جدیدی از تاریخ آنان محسوب می گشت و بر تاثیر گذاری آنان بیافزود. پژوهش حاضر درپی بررسی وضعیت امامان شیعه اسماعیلی در انجدان است که به روش توصیفی ـ تحلیلی کوشیده است ضمن ارائه گزارشی از تاریخ آنان در این ناحیه، به این پرسش اصلی پاسخ دهد که وضعیت سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی امامان در انجدان به چه نحوی بوده است و آنان چه جایگاهی در عرصه تحولات تاریخ ایران داشته اند؟ یافته های پژوهش حکایت از آن دارد که امامان عصر انجدان گرچه در ابتدا در خفا و ستر می زیستند اما هرچه زمان می گذشت تاثیر آنان در عرصه های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی افزوده می شد و آنان به خوبی از موقعیت انجدان برای بهبود وضعیت خود بهره بردند.
