فرآیند گیرش بتن یک فرآیند گرماده می باشد. در صورتی که تنش های حرارتی در بتن تازه از مقاومت اکتسابی بتن در طول دوره کسب مقاومت بیشتر باشند، آنگاه ترک های زود هنگام در توده بتن به وجود خواهند آمد. در نتیجه تحلیل حرارتی و بررسی روند کسب مقاومت به خصوص در سازه-هایی با بتن ریزی حجیم (مانند سدها، فونداسیون ها و عرشه پل ها) از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مقوله انتقال حرارت و تحلیل دمایی بتن تازه متشکل از چندین مکانیزم است. در نوشتار حاضر به مدل سازی این مکانیزم ها و شبیه سازی روند کسب مقاومت بتن با استفاده از روش اجزای محدود و انجام آزمایش های مربوطه پرداخته شده است. پس از صحت سنجی مدل اجزای محدود، روند کسب مقاومت یک سیستم دال و تیر بتن آرمه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که این روش مقاومت بتن را بصورت مطلوبی ارزیابی می کند ولی زمان های پیشنهاد شده در مبحث نهم مقررات ملی ساختمان باید با آزمایش های بیشتری مورد ارزیابی قرار گیرد.
