زمینه و هدف: امروزه برنامه های مبتنی بر تلفن همراه (اپلیکیشن)، با موضوعات و کاربردهای مختلف، جایگاه ویژه ای در بین کاربران قرن 21 پیدا کرده اند. در این بین، طراحی و تولید «اپلیکیشن های آموزشی»، به عنوان زیرمجموعه ای از «یادگیری سیار» همواره مورد توجه متخصصین تکنولوژی آموزشی بوده است. پیشینه ی پژوهش های این حوزه نشان می دهد که یادگیری به کمک برنامه های آموزشیِ مبتنی بر تلفن همراه، نیازمند آن است که تولیدکنندگان اپلیکیشن های آموزشی، برنامه هایی اصولی و استاندارد تولید کنند. لذا هدف این پژوهش، تدوین و اعتباریابی اصول طراحی اپلیکیشن های آموزشی بوده است. روش: روش تحقیق در این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی بوده و از نظر روش جمع آوری اطلاعات، از نوع مقطعی و دلفی بوده است. در این راستا پس از مطالعه ی ادبیات و پیشینه ی تحقیق، ابتدا اصول طراحی اپلیکیشن های آموزشی در 76 گویه تدوین و گردآوری شد، سپس به روش دلفی و با نظر متخصصین، گویه ها به 43 عدد کاهش یافت و روایی صوری و محتوایی آن مورد تایید قرار گرفت. سپس، گویه ها در قالب پرسشنامه ای الکترونیکی که با مقیاس لیکرت ساخته شده بود، با روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی در اختیار 48 نفر از متخصصین تولید چندرسانه ای، آموزش مجازی، گرافیک و رسانه های آموزشی قرار گرفت. در نهایت، داده های حاصل از نظر 48 متخصص، با روش تحلیل عاملی اکتشافی و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: پس از تحلیل داده ها، 42 گویه ی موجود مطابق با بار عاملی گزارش شده در 4 دسته (اصول فنی، اصول آموزشی و محتوایی، اصول مدیریتی و اصول گرافیکی) گروه بندی شدند. همچنین گویه شماره 22 به علت کم بودن بار عاملی از لیست گویه ها حذف شد و پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ برابر با 0.98 گزارش شد. نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق، اولاً اصول تدوین شده می تواند به عنوان یک چک لیست معتبر، جهت تحلیل اپلیکیشن های آموزشی مورد استفاده قرار بگیرد؛ و دوماً طراحان و تولیدکنندگان اپلیکیشن های آموزشی می توانند در تولید برنامه های آموزشی از آن اصول استفاده کنند.
