زمینه و هدف: ضرورت یادگیری و آموزش در جهان کنونی بر کسی پوشیده نیست، از آن جهت که موجب رشد و توسعهی جوامع میشود. بنابراین به کارگیری و استفاده از روشها و الگوهایی که موجب بهبود یادگیری و انتقال آموخته ها به دنیای واقعی توسط فراگیران شود، الزامی است. با توجه به ضرورت بهبود فرایند یادگیری و آموزش از طریق به کارگیری روش تدریسهای نوین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر روش تدریس بایبی بر تفکر منطقی، یادگیری و یادداری دانشجویان دانشگاه زینب کبری انجام شد. روشها: در پژوهش حاضر از روش شبه تجربی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه زینب کبری )س( شهرستان اراک، در نیمسال اول سال تحصیلی 96-97بود. در این تحقیق نمونه اصلی شامل 44 نفر از دانشجویانی بود که واحد درسی فناوری اطالعات و ارتباطات در آموزش ابتدایی را در نیمسال اول، انتخاب کرده بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود و نمونه مذکور، در دو گروه 22 نفری، به صورت تصادفی، جای گرفتند. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس و نیز تحلیل واریانس برای اندازهگیریهای مکرر استفاده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات نیز، پرسشنامه تفکر منطقی کمبر و همکاران)و نیز آزمون یادگیری و یادداری محقق ساخته بود یافتهها: یافته های حاصل از این پژوهش عبارت بود از: -روش آموزش مبتنی بر روش تدریس بایبی بر تفکر منطقی دانشجویان تأثیر معنادار داشته است. 2 -روش آموزش مبتنی بر روش تدریس بایبی بر یادگیری دانشجویان تأثیر معنادار داشته است ) -روش آموزش مبتنی بر روش تدریس بایبی بر یادداری دانشجویان تأثیر معنادار داشته است نتیجه گیری: میتوان نتیجه گرفت که آموزش مبتنی بر روش تدریس بایبی باعث عملکرد بهتر دانشجویان در گروه آزمایش نسبیت به گروه مقایسه، در هر سه متغیر تفکر منطقی، یادگیری و یادداری شده است.
